Ferie zimowe to okres wypoczynku dla uczniów po prawie półrocznej nauce w szkole. Ten wolny czas powinien być zaplanowany tak, aby dzieci mogły zmienić najbliższe otoczenie. W miarę możliwości powinny wyjeżdżać na zorganizowane formy wypoczynku, ale rzeczywistość jest inna.
      Zdecydowana większość dzieci pozostaje w domu, gdyż ich rodziców po prostu nie stać na opłacenie pobytu na zimowisku poza miejscem zamieszkania. Z myślą o takich uczniach nauczyciele Szkoły Podstawowej nr 3 i Gimnazjum nr 2 postanowili zorganizować podczas ferii zimowych, dodatkowe zajęcia, bo ferie w szkole wcale nie muszą być mniej atrakcyjne niż w drogich kurortach. Dowodem na to była bogata oferta zajęć w Zespole Placówek Oświatowych w Nowej Dębie zorganizowanych w ramach programu "Aktywni w wolnym czasie". Głównym jego założeniem była organizacja alternatywnych form spędzania czasu wolnego przez dzieci, promowanie zdrowego stylu życia oraz podejmowanie działań dążących do zintegrowania dzieci i młodzieży naszych szkół. Program skierowany był w szczególności do uczniów z rodzin dysfunkcyjnych, dotkniętych bezrobociem, ubóstwem oraz uczniów dojeżdżających do szkoły z okolicznych wsi.
      W dniach 6.02. - 9.02. 2006r. w szkole trwała ożywiona działalność kulturalno - rekreacyjna. Prowadzili ją nauczyciele, którzy wymieniali się w poszczególnych dniach zgodnie z przewidzianym harmonogramem. Odbywały się różnego rodzaju zajęcia, w tym: Mecz Siatkówki - Nauczyciele - Uczniowie dla młodzieży gimnazjalnej, Międzyklasowy Turniej Piłki Nożnej. Oprócz zajęć na sali gimnastycznej zorganizowano Turniej Tenisa Stołowego, Szkolny Turniej Szachowy, konkurs recytatorski. Bardzo wielu uczniów w czasie ferii korzystało z pracowni internetowej. Wielu emocji dostarczyły gry komputerowe w tym Turniej "Counter Strike" oraz Turniej gier i zabaw dla młodszych uczniów, gdzie uczestnicy musieli wykazać się nie tylko refleksem, ale i wiedzą. Chętni uczniowie wzięli udział w wycieczce do Teatru im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie, podczas której obejrzeli niezwykle barwny spektakl pt. "Alicja w Krainie Czarów". Spora część uczniów - jak co tydzień - uczestniczyła w zajęciach rekreacyjnych prowadzonych na krytej pływalni w Cmolasie.
      Chociaż aura przyniosła "niespodziankę" w postaci niskich temperatur, opadów śniegu i wiatru, mimo to frekwencja dopisała. Chętnych do "uprawiania" zimowych sportów było dużo. Uczniowie z radością wzięli udział w "saneczkowych" zawodach. W tym miejscu, w imieniu wszystkich uczestników, pragniemy podziękować Zarządowi i Przewodniczącemu Osiedla Dęba - panu Władysławowi Flisowi za zorganizowanie kuligu integracyjnego wraz z gorącym poczęstunkiem i słodyczami dla młodszych uczniów. Dzieci z radością bawiły się przy ognisku, wzięły udział w pokazie sprzętu strażackiego. Nasz zapał, motywacja i głowy pełne pomysłów bez wsparcia finansowego nie wystarczyłyby do zrealizowania zamierzonych celów.
      Ferie minęły bardzo szybko. Pozostały nagrody i pamiątkowe zdjęcia przypominające najciekawsze chwile. Liczymy, że nasze działania przyniosły pożytek, umożliwiły dzieciom spędzenie wolnego czasu w bezpieczny i atrakcyjny sposób, w miłej atmosferze, pod czujnym okiem opiekunów.

      Szkolne Koło Caritas działające przy Zespole Placówek Oświatowych Gimnazjum Nr 2 im. M.M. Kolbego z myślą o osobach starszych, samotnych i chorych z terenu gminy Nowa Dęba od 2002 roku organizuje akcję "Świąteczny stroik".
      Wspólne działania uczestników akcji polegały na:

• zebraniu adresów osób samotnych i starszych,
• poszukiwaniu sponsorów akcji,
• zebraniu materiałów niezbędnych do wykonania stroików (gałązek, świeczek, wstążek ozdób choinkowych),
• wykonaniu stroików,
• przygotowaniu bilecików z życzeniami,
• składaniu wizyt domowych - dostarczaniu stroików,
• zredagowaniu i wręczeniu podziękowań sponsorom.

      Do Akcji przeprowadzonej przez Szkolne Koło Caritas włączyła się cała społeczność uczniowska. Na terenie szkoły od dwóch lat organizowany jest konkurs "Świąteczny stroik". Dzięki wspólnym działaniom powstało wiele przepięknych stroików, które z wielką radością ofiarowaliśmy starszym, samotnym i chorym w nadziei, że umilą im święta.
      Za naszą pracę otrzymaliśmy wspaniałe nagrody: sympatię, wdzięczność, szczerą radość i wzruszenie odwiedzanych przez nas osób. Jednego jesteśmy pewni: Warto było!!!!
      Serdeczne dziękujemy wszystkim, którzy okazali wiele troski, zaangażowania wrażliwości na sprawy innych ludzi.

galeria zdjęć

      Piękny i nieczęsty to czyn - nadanie szkole imienia nauczyciela, dlatego nieprzypadkowo uroczystość ta zbiegła się z Dniem Edukacji Narodowej.
      Od 14 października 2005r. Szkoła Podstawowa nr 3 w Nowej Dębie oficjalnie nosi imię Bronisława Zybury. Z tej okazji dyrektor szkoły Dariusz Siudem zaprosił honorowych gości; wnuka Patrona profesora Adama Zyburę oraz wnuczki Bogusławę Klusek i Dorotę Gołębiowską z rodzinami.
      Bronisław Zybura urodził się 10 marca 1890 roku w Wołoczynie. W 1919 r. wspólnie z żoną objął posadę nauczyciela w Dębie. Okoliczni mieszkańcy byli ludźmi lasów, potomkami jeńców dawnych wojen polskich, obojętni dla oświaty. Dlatego Bronisław Zybura i jego żona musieli włożyć wiele wysiłku, aby "zapalić kaganek tutejszej oświaty". Swą działalność rozpoczęli od remontu budynku szkolnego i wyposażenia go w sprzęt i pomoce naukowe.
      W 1920 roku zorganizowali dożywianie najbiedniejszych dzieci. Akcję tę wznowiono w latach 1934-1937. Powołali do życia Koło Młodzieży i Koło Miłośników Czytania Książek, stworzyli bibliotekę. Dzięki tej pracy, w tej cichej i biednej miejscowości coś się zaczęło dziać, ludzie jakby obudzili się ze snu i przyłączyli do działań na rzecz oświaty i kultury. Organizowano liczne imprezy związane ze świętami państwowymi i religijnymi. Wraz z młodzieżą opracował i wystawiał amatorskie przedstawienia teatralne, które cieszyły się dużym zainteresowaniem mieszkańców. Angażował się we wszystkie sprawy wsi. Z jego inicjatywy powstały: Ochotnicza Straż Pożarna (1927 r.), Orkiestra Dęta (1929 r.), Związek Strzelecki (1932 r.), Koło Rolnicze, Koło Gospodyń Wiejskich. Bronisław Zybura w pełni sprostał wymaganiom stawianym nauczycielowi wiejskiemu w szerzeniu oświaty.
      Osobny rozdział w jego życiu stanowił okres okupacji. Podczas II wojny światowej prowadził działalność konspiracyjną (nasłuch radiowy). Po jej wykryciu przez gestapo, Bronisław Zybura uciekł i przyłączył się do partyzantów. W październiku 1941 roku hitlerowcy aresztowali jego syna Mieczysława. Pan Bronisław chcąc go ratować bez wahania oddał się w ręce okupantów. Mieczysława uwolniono, natomiast ojca wywieziono do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, gdzie zginął 7 kwietnia 1943r. W pamięci ludzi z nim związanych, pozostał jako człowiek szlachetny, wspaniały nauczyciel i wychowawca, który troszczył się o młodzież i o jej przyszłość.
      Szlachetne czyny człowieka są nieśmiertelne. Są chlubą dla jego świętej pamięci, dla rodziny i społeczności, w której żył i pracował. Mamy szczęście i możemy być dumni, że taki człowiek jest żywo związany z historią naszej szkoły w jej zaraniu.
      Święto nadania imienia rozpoczęła uroczysta Msza św. w Kościele p.w. Matki Boskiej Królowej Polski w Nowej Dębie, w trakcie której ks. proboszcz Mieczysław Wolanin dokonał poświęcenia sztandaru. Po Mszy św. zaproszeni goście , nauczyciele i uczniowie prowadzeni przez nowodębską Orkiestrę Dętą przemaszerowali na plac szkolny, gdzie nastąpiło odsłonięcie i poświęcenie pamiątkowych tablic. Dalsza część uroczystości odbywała się na sali gimnastycznej. Dyrektor szkoły Dariusz Siudem oficjalnie przywitał przedstawicieli władz powiatowych, gminnych, oświatowych i zgromadzonych gości. Zastępca przewodniczącego Rady Miejskiej pan Aleksander Sawicki odczytał przyjętą jednomyślnie Uchwałę Rady Miejskiej w Nowej Dębie nr XI/273/05 z dnia 02.06.2005 r. o nadaniu Szkole Podstawowej nr 3 imienia Bronisława Zybury i pogratulował nauczycielom i uczniom w imieniu swoim oraz całej Rady. Ważnym punktem imprezy było przekazanie dyrektorowi szkoły sztandaru ufundowanego przez Radę Rodziców, na którym oprócz wizerunku Patrona, Orła Białego, widnieje sentencja trzech słów: Wiara, Nauka, Ojczyzna. Dyrektor przekazał go przedstawicielom społeczności uczniowskiej. Po ceremonii wręczenia sztandaru nastąpiło ślubowanie, do którego przystąpili reprezentanci poszczególnych klas. W trakcie uroczystości "Zasłużeni Szkole" zostali poproszeni o wbicie w pamiątkową tablicę symbolicznych gwoździ. Impreza ta była wspaniałą okazją do wyróżnienia osób, które szczególnie angażowały się w budowę i ciągły rozwój placówki. Czternastu wyróżnionym osobom wręczono dyplomy Honorowego Obywatela Szkoły.
      Część artystyczną przygotowali i zaprezentowali uczniowie szkoły podstawowej oraz zaproszone zespoły: "Dębianie" z Samorządowego Ośrodka Kultury w Nowej Dębie oraz "Bielanie"- ludowy zespół z Rozalina. Cała inscenizacja poświęcona była życiu i działalności pedagogicznej i społecznej Bronisława Zybury, przeplatana utworami wokalnymi i tańcami.
      Po zakończeniu części artystycznej głos zabrali zaproszeni goście: profesor Adam Zybura, burmistrz Józef Czekalski, była uczennica Patrona Weronika Jachyra, przewodniczący Osiedla Dęba Władysław Flis, reprezentujący Zakłady Metalowe Marian Piechota, starosta tarnobrzeski Jerzy Sudoł, wizytator KO w Rzeszowie Danuta Fiutowska, prezes zarządu ZNP Kazimierz Wąsik oraz przedstawiciele Rady Rodziców. Wszyscy w swoich wystąpieniach podkreślali wagę uroczystości i trafny wybór Patrona. Najwięcej wzruszeń i emocji wzbudziły wspomnienia pani Weroniki Jachyry, po wysłuchaniu których w niejednym oku zakręciła się łza. Część oficjalna została zakończona odśpiewaniem nowego hymnu szkoły, do którego słowa napisała pani Genowefa Sadecka, natomiast muzykę skomponował pan Jan Skura. Po tej części zaproszeni goście udali się na przygotowany poczęstunek, w trakcie którego mogli obejrzeć wystawę poświęconą życiu i działalności Patrona.
      Podejmując decyzję o przyjęciu imienia Bronisław Zybura, chcemy iść drogą, którą przed laty wytyczył nasz Patron.

      Te słowa Maksymiliana Marii Kolbego, nowego patrona Gimnazjum nr 2, będą niewątpliwie mottem dla wielu pokoleń uczniów. Na patrona, bowiem społeczność szkolna wybrała właśnie jego.
      2 czerwca szkoła uroczyście ogłosiła Maksymiliana M. Kolbe swoim patronem. Ojciec Kolbe jest rzeczywiście godnym wzorcem do naśladowania dla młodych ludzi. Dążenie do doskonałości, pokora, chęć służenia innym, jasny otwarty umysł to jedne z wielu cech osobowości patrona.
      Święto nadania imienia rozpoczęła Msza św. koncelebrowana. Mimo tego, że ks. biskup Andrzej Dzięga nie mógł na nią przybyć, księża z wielkim zaangażowaniem dowiedli jak ważną postać obrało dębskie gimnazjum na swojego patrona.
      Ojciec Kolbe nie był osobą przeciętną. W dzieciństwie zdradzał wyjątkową wrażliwość na wzniosłe ideały religijne i narodowe. Od wczesnych lat rodzice rozbudzili w nim szczególną miłość do Najświętszej Maryi Panny, połączoną z miłością do Ojczyzny. Pobożność maryjna wyniesiona z domu rodzinnego zaważyła później na całym życiu Maksymiliana. Wraz z siedmioma kolegami założył w październiku 1917 roku pobożne stowarzyszenie, które nazwał Rycerstwem Niepokalanej. Już w najwcześniejszych pismach brat Maksymilian szczególny nacisk kładł na zagrożenia osoby ludzkiej, a zwłaszcza dzieci. Równie wielką troską otaczał młodzież akademicką, z której wywodzić się miała przyszła elita intelektualna kraju. W czasie II wojny światowej O. Maksymilian zorganizował w klasztorze ośrodek usług dla okolicznej ludności. Zorganizowany został punkt sanitarny oraz podejmowano jeszcze wiele innych inicjatyw charytatywno-społecznych. Za swoją działalność trafił do obozu w Oświęcimiu. Tam zgłosił się dobrowolnie na śmierć, w zamian za innego więźnia skazanego na śmierć głodową. Zmarł dobity zastrzykiem fenolu 14 sierpnia 1941 r. 17 października 1971 r. O. Maksymilian Kolbe został ogłoszony błogosławionym przez papieża Pawła VI, a 10 października 1982 r. zaliczony przez papieża Jana Pawła II w poczet świętych, jako męczennik. Św. Maksymilian wytyczył wielki ideał i wcielił go w życie, pokazał nam drogę, jak ten ideał realizować.
      Po mszy św. uroczystość wraz z uczniami, nauczycielami i zaproszonymi gośćmi w rytm marszu granego przez nowodębską orkiestrę, przeniosła się na plac szkolny. Dyrektor Maria Napieracz przybliżyła dzieje tej jeszcze tak młodej szkoły i w ciepłych słowach podziękowała wszystkim, którzy przyczynili się do jej rozkwitu. Z rąk rodziców odebrała nowy sztandar szkoły, na którym oprócz wizerunku patrona, Orła Białego widnieje sentencja Janusza Mariana Kawałko, dyrektora polskiej szkoły przy Ambasadzie Polskiej w Wiedniu, "...Wciąż się mej Polski uczyć muszę...". Następnie po wbiciu przez gości honorowych pamiątkowych gwoździ w drzewiec, sztandar został przekazany uczniom, którzy po raz pierwszy mogli uroczyście ślubować wierność ideałom nowego patrona.
      Po odsłonięciu tablicy przez byłego więźnia obozu w Oświęcimiu, towarzysza niedoli O. Maksymiliana, Stanisława Szpunara, ks. dziekan Mieczysław Wolanin dokonał jej poświęcenia. Część oficjalna została zakończona odśpiewaniem nowego hymnu szkoły. Autorem słów jest Zbyszko Bednorz poeta, dramatopisarz na stałe mieszkający w Opolu, zaś muzykę skomponował nauczyciel gimnazjum Jan Skura.
      Część artystyczną, która wzbudziła uznanie wśród zebranych, zaprezentowali uczniowie gimnazjum. Była to inscenizacja przedstawiająca życie O. Kolbe, przeplatana utworami wokalnymi. Po zakończeniu prezentacji artystycznej uczniów głos zabrali zaproszeni goście. Życzenia i gratulacje złożyli senator Janina Sagatowska, były więzień Stanisław Szpunar, wicestarosta Jerzy Sudoł, burmistrz Józef Czekalski, przedstawiciel Dezametu Marian Piechota, wizytator Danuta Fiutowska, przewodniczący ZNP Kazimierz Wąsik, wiceprzewodniczący rady Aleksander Sawicki, dyrektor ZS nr 1 Elżbieta Kozłowska, przewodniczący osiedla Dęba Władysław Flis. Po przemówieniach gości wszyscy udali się na przygotowany poczęstunek.

      W sobotę 18 czerwca miał miejsce jubileusz 50-lecia Przedszkola nr 1 w Nowej Dębie. Była to dobra okazja dla tej placówki, by przypomnieć o sobie miejscowej społeczności.
      Uroczystości rozpoczęły się od Mszy św. w kościele Podwyższenia Krzyża Św., którą sprawowali kapłani Eugeniusz Nycz i Mieczysław Wolanian. Ks. E. Nycz wygłosił kazanie w formie dialogu z dziećmi o przedszkolu, które bardzo żywo reagowały na pytania i chętnie udzielały odpowiedzi. Później ks. celebrans zatrzymał się chwilę nad znaczeniem przedszkola w przygotowaniu do dorosłego życia. Ukazał dobitną rolę, jaką odgrywają nauczyciele i opiekunowie dla tych dzieci, które powierzyli im w opiekę rodzice. Zwrócił uwagę na to, że ich praca nie zawsze jest doceniana, a przecież dowiedziono, że dziecko kształtuje swą późniejszą postawę na podstawie doświadczeń zyskiwanych do 6. roku życia.
      Po Mszy św. społeczność przedszkolna - dzieci, nauczycieli i opiekunowie oraz rodzice, a także zaproszeni goście, przeszli ul. Krasickiego do domu kultury z transparentem obwieszczającym wszystkim sobotni jubileusz.
      W Samorządowym Ośrodku Kultury powitała wszystkich dyrektor przedszkola Jolanta Orłowska. Przedstawiła historię tej placówki sięgającą 1955 r., która została założona jako przedszkole Zakładów Metalowych, gdzie funkcjonowały dwa oddziały, zaś później utworzono kolejne dwa. W roku 1980 do przedszkola wraca grupa "zerowa" i od tego mementu w przedszkolu jest 5 oddziałów. Pierwszym dyrektorem przedszkola została Maria Tomasik, później kierowała tą placówką przez 22 lata Leokadia Bochynek. Po niej funkcję te sprawowały Maria Bielawa, Genowefa Kanach i od 8 lat Jolanta Orłowska.
      Na scenie domu kultury dzieci z przedszkola, począwszy od najmłodszej do najstarszej grupy wystąpiły w programie artystycznym, który pozwolił im pokazać swój dorobek. Były wiersze, począwszy od niezastąpionego "Mam trzy latka, trzy i pół", było wiele piosenek (w tym "Ja mam jeszcze mało latek") oraz tańce, podczas których maluchy pokazały, że posiadły w przedszkolu na rytmice poczucie rytmu i kroku tanecznego. Dzieciaki zebrały wiele oklasków od rodziców, którzy tłumnie zasiedli na sali widowiskowej. Było też dużo uśmiechów, kiedy dzieci dobijały się do mikrofonu, bez żadnego stremowania.
      Po przedszkolakach wystąpili absolwenci Przedszkola nr 1. Najpierw byli "Dębianie" w polonezie i krakowiaku, a także zespół "Grata Novita" z Gimnazjum nr 1 w dawnych tańcach dworskich. Dziewczęta z tego gimnazjum wystąpiły także w ludowych tańcach: fińskim, greckim i irlandzkim. Z krótkim repertuarem zaprezentowała się także Karolina Warchoł.
      Uroczystość w domu kultury zakończyły życzenia od burmistrza Józefa Czekalskiego, który wraz z Renatą Bal z Biura Obsługi Jednostek Samorządowych wręczył dyrektor J. Orłowskiej magnetofon. Marian Piechota, szef Biura Obsługi Spółki ZM DEZAMET S.A. złożył na ręce pani dyrektor kwiaty, a także poinformował, iż Zarząd Spółki przekazał przedszkolu pewną kwotę pieniędzy do wykorzystania przez placówkę.
      Mniej oficjalna część uroczystości miała miejsce w budynku przedszkola, gdzie pracownicy tej placówki, tak byli, jak i obecni, oraz goście, zrobili sobie pamiątkowe zdjęcie, a później przy ciastku spoglądali na karty pożółkłej kroniki. Tu i ówdzie uroniła się łza wzruszenia, bo przecież to już 50 lat…

      Kalendarz imprez i uroczystości przedszkolnych w Zespole Placówek w Nowej Dębie jest bardzo różnorodny i bogaty. W ciągu roku rodzice i dziadkowie naszych dzieci wielokrotnie mają okazję być i czynnie uczestniczyć w wydarzeniach placówki.
      Początek lata, piękna, słoneczna pogoda oraz zbliżające się wakacje zachęcają zarówno dzieci, jak i rodziców do aktywnego wypoczynku w plenerze.
      Mając to na uwadze, w sobotę 4 czerwca zorganizowaliśmy na terenie naszego ogrodu Festyn Rodzinny, w którym mogli uczestniczyć wszyscy mieszkańcy naszej społeczności lokalnej. Przygotowaliśmy wiele atrakcji i niespodzianek.
      W programie Festynu znalazły się m.in.: konkursy z nagrodami, prezentacje dzieci, zabawy w "suchym basenie", malowanie twarzy, a także loteria fantowa, w której każdy los wygrywał. Nagrody do konkurów zapewniła nam restauracja McDONALD`S z Rzeszowa, która ufundowała 30 zaproszeń dla dzieci na gratisowe zestawy Happy Meal oraz gadżety reklamowe firmy.
      Podczas, kiedy dzieci korzystały z atrakcji Festynu, rodzice mogli wypocząć w cieniu drzew, napić się kawy lub herbaty oraz zjeść coś słodkiego, np.: świeże gofry lub ciasto upieczone przez rodziców naszych dzieci. Kto poczuł większy głód mógł zjeść bigos lub kiełbaskę z grilla. Wypoczynkowi zarówno dzieci, jak i dorosłych sprzyjała atmosfera relaksu i dobrej zabawy.
      Pomoc rzeczową i finansową w zorganizowaniu Festynu Rodzinnego otrzymaliśmy od: K. i T. Wyszyńskich, B. i J. Mikołajczyk, W. Zielińskiego, B. Tomczyk, B. Kupca, M. Grosickiego, G. Flis, K. Machejka, PSS "Społem" i K. Obary. W organizację Festynu zaangażowali się również rodzice: A. Kupiec, A. Gluza, A. Pieróg, M. Sawa, A. Kiełbowicz. Oprawę muzyczną Festynu zapewnił Pan Ryszard Trawiński. Opiekę medyczną zapewniła pielęgniarka Pani Andrusiewicz, która m.in. wszystkim chętnym mierzyła ciśnienie. SERDECZNIE WSZYSTKIM DZIĘKUJĘ !

      Tradycyjnie jak co roku, w maju w bibliotece publicznej w Nowej Dębie odbywają się różne spotkania i imprezy związane z popularyzacją i promocją książki i biblioteki.
      17 maja odbyła się impreza biblioteczna "Pasowanie na czytelnika biblioteki publicznej". Przybyło 39 sześciolatków z Przedszkola Nr 1 oraz ich panie Anna Chorab i Teresa Orzakiewicz. Dzieci złożyły uroczyste przyrzeczenie, otrzymały okolicznościowe dyplomy oraz upominki: książeczki i foldery. Po części oficjalnej mali czytelnicy bawili się w literacką zgaduj - zgadulę. Następnie dzieci deklamowały wiersze i śpiewały piosenki, a część artystyczna zakończyła się wręczeniem laurek dla pracowników biblioteki z okazji Dnia Bibliotekarza. Imprezę uświetnił Dziecięcy Zespół Wokalny działający przy SOK (prowadzony przez Adama Laska). Wesołe i żywe piosenki porwały dzieci do tańca .
      Ponadto bibliotekę odwiedziło 109 dzieci. 17 maja, przybyła grupa 5-latków z Przedszkola Nr 1 z panią Katarzyną Jajugą. Zapoczątkowano całoroczna współpracę, która zakończy się w przyszłym roku "Pasowaniem na czytelnika biblioteki". 18 maja na lekcje biblioteczną przyszli uczniowie klasy II ze Szkoły Podstawowej Nr 2 z panią Alicją Kalicką. Zapoznano dzieci z najważniejszymi zadaniami biblioteki i z drogą książki od autora do czytelnika. Wszyscy otrzymali foldery ufundowane przez Fundację ABCXXI, która jest inicjatorem akcji "Cała Polska czyta dzieciom".
      19 maja bibliotekę odwiedziła grupa 4 - latków z Przedszkola Nr 1 z panią Grażyną Furmańską. Dzieci mogły zobaczyć jak można wypożyczyć bajki i zabrały do przedszkola kilka wybranych przez siebie książeczek. Byli to najmłodsi goście, którzy w tym półroczu odwiedzili bibliotekę.
      23 maja odbyła się lekcja biblioteczna dla klasy II pani Elżbiety Zych ze Szkoły Podstawowej Nr 2. Dzieci bardzo zainteresowane były pracą biblioteki, zadawały dużo ciekawych pytań i sprawdziły swoją wiedzę czytelniczą w literackim quizie. Za aktywność otrzymały oznaki biblioteczne ufundowane przez Fundację ABCXXI.
      W tym samym dniu bibliotekę odwiedziła jeszcze jedna grupa dzieci: uczniowie klasy II z panią Renatą Szpunar, ze Szkoły Podstawowej Nr 2 , które zapoznały się z działalnością biblioteki, jej zbiorami i ofertą dla małego czytelnika. Na pamiątkę otrzymały naklejki reklamujące czytanie. Wszyscy goście odwiedzający bibliotekę w maju, obejrzeli także pokonkursową wystawę IV Edycji Konkursu Plastycznego na ilustrację do ulubionej bajki pt.: "Przyjaciele mojego dzieciństwa".

      Od 24 do 31 maja w Samorządowym Ośrodku Kultury w Nowej Dębie odbywała się wystawa pokonkursowa prac uczniów Zespołu Szkół nr 2 im. E. Kwiatkowskiego w Nowej Dębie. "Matematyczne wyszywanki - sztuka kreślenia nitką" to konkurs organizowany corocznie w szkole prze nauczyciela matematyki Danutę Tabor. Celem konkursu jest popularyzacja matematyki i ukazanie różnorodnych jej zastosowań między innymi w sztukach plastycznych. Na wystawie eksponowane są prace z trzech edycji konkursu, począwszy od roku szk. 2002/2003. Do matematycznych wyszywanek można wykorzystać wielokąty foremne, okrąg i najzwyklejszy kąt. Wdzięcznym obiektem powstającym, gdy na ramionach kąta w równych odstępach rozmieści się jednakową ilość dziurek, jest parabola. Jeśli na ramionach kąta prostego odpowiednio rozmieści się punkty otrzymamy krzywą noszącą nazwę asteroida. Ornamenty z symetrią obrotową powstają gdy użyje się krzywych zwanych epicykloidami.
      Stanisław Lem powiedział: " Stosunek do matematyki dzieli ludzi na tych, którzy się w niej lubują i na takich, co jej nie cierpią. Jest wątpliwe, czy jakakolwiek wypowiedź zachęcająca do wkroczenia w tę bezkresną krainę może wpłynąć na tych, którym matematyka wydaje się zboczem szklanej góry. Ta dziedzina czystej wiedzy, nazywanej nieraz królową nauk, stanowi podwalinę cywilizacji i jedyne narzędzie umysłowe, którym człowiek zdołał dobrać się do atomów i dotrzeć do gwiazd. Najzwięźlej można rzec: wszystko czym jest i czym się chlubi ludzki świat stoi na matematyce". Mam nadzieję, że organizując taki konkurs i ukazując piękno matematycznych figur przekonałam do matematyki paru uczniów.

      Szkoła Podstawowa w Tarnowskiej Woli 10 maja uroczyście wprowadziła hrabiego Stanisława Tarnowskiego do swojej historii. Niezwykła uroczystość nadania imienia tego wielkiego człowieka małej szkole w Tarnowskiej Woli nie była przypadkowa. Gdy środowisko szkolne zastanawiało się od lat nad nadaniem imienia, pojawiało się w tych przemyśleniach nazwisko Tarnowskich, zacnego rodu, który przed dwoma wiekami lokował ponownie wieś Tarnowską Wolę (ongiś Ługi). A wybór profesora Stanisława Tarnowskiego był podyktowany tym, by młodym ludziom wskazać taki wzór do naśladowania, z którego będą chcieli czerpać w swoim szkolnym życiu.
      A jest to postać ze wszech stron warta pokazywania, jako ktoś, z kogo można czerpać wzorce w swoim życiu. Obierając go sobie za swojego duchowego przywódcę dzieci, nauczyciele i rodzice zobaczyli w nim przede wszystkim gorący patriotyzm, ofiarną miłość, wytrwałość w dążeniu do celu, chęć służenia innym, odpowiedzialność, prawość charakteru, umiłowanie nauki. Stanisław Tarnowski był wieloletnim profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, dwukrotnym rektorem tejże uczelni, prezesem Akademii Umiejętności, współtwórcą słynnej ,,Teki Stańczyka", współredaktorem "Przeglądu Polskiego". Gdy trzeba było stawał z szablą w dłoni w czasie Powstania Styczniowego. Był wzorem cnót moralnych i religijnych. Dlatego decyzja była ze wszech miar uzasadniona.
      Uroczystość szkolna rozpoczęła się Mszą św. odprawioną w kościele parafialnym w Tarnowskiej Woli, w czasie której ks. proboszcz Antoni Sanecki mówił o wartościach, którymi w swoim życiu ma się kierować chrześcijanin, a które tak bliskie były patronowi. Po mszy uczniowie, nauczyciele, rodzice, zaproszeni gościem, mieszkańcy Tarnowskiej Woli przeszli marszowym krokiem do szkoły, którego rytm podawała nowodębska Orkiestra Dęta.
      W szkole przywitała wszystkich dyrektor Małgorzata Kamińska, która uzasadniła wybór dokonany przez tę placówkę. A potem dzieciaki przedstawiły się w części artystycznej, która swym poziomem zachwyciła wszystkich. Rozpoczęła się ona od poloneza brawurowo wykonanego w strojach z epoki szlacheckiej. Później były wywody uczniów o profesorze Stanisławie Tarnowskim, o dziejach rodu Tarnowskich, tak mocno związanych z tymi ziemiami. Z kolei uczniowie zatańczyli kilka dworskich tańców renesansowych, w stylizowanych strojach z tamtej epoki, które zostały przyjęte przez zebranych obfitymi oklaskami. Był też krakowiak zatańczony przez najmłodszych uczniów, po których nie było widać żadnej tremy.
      Cała oprawa artystyczna tej pięknej uroczystości znalazła uznanie wśród wszystkich zebranych, o czym wspomnieli zabierający głos goście po jej zakończeniu.
      Wśród przemawiających byli przedstawiciele rodu Tarnowskich. Najstarszy z rodu Jan Tarnowski nie ukrywał wzruszenia, z jakim obserwował zaangażowanie młodych ludzi, którzy swoją postawą chcieli oddać hołd wielkiej postaci z Leliwitów. Na ręce dyrektor M. Kamińskiej przekazał książkę o profesorze Stanisławie Tarnowskim oraz wspomnienia Marii Tarnowskiej. Z kolei prawnuk Stanisława Tarnowskiego - Jan Tarnowski przekazał podziękowania za zaproszenie i pozdrowienia od wnuków wielkiego rektora - Zofii z Londynu i Stanisława z Warszawy, którym wiek nie pozwolił przybyć na tę uroczystość. Ponadto rodzina Tarnowskich ufundowała dla szkoły komputer i drukarkę laserową.
      Słowa gratulacji i życzeń popłynęły także od burmistrza Józefa Czekalskiego i Renaty Bal, starostów Zbigniewa Rękasa i Jerzego Sudoła, przedstawiciela kuratora Danuty Fiutowskiej, płk. Marka Gmurskiego z jednostki wojskowej, wiceprzewodniczącego rady Aleksandra Sawickiego, przewodniczącego Komisji Oświaty Stanisława Skiminy i Mariana Piechoty z ZM DEZAMET S.A., które kiedyś miały patronat nad tą placówką, Kazimierza Wąsika z ZNP. Do swoich słów dołączali także listy gratulacyjne, książki, encyklopedie i kwiaty. Podziękowania na ręce dyrektora szkoły złożyli także rodzice, zauważając trud włożony nie tylko w przygotowanie uroczystości, ale i odnowienie szkoły.
      Nieco dłużej czasu zebranym swoim wystąpieniem zajął Adam Wójcik, dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Tarnobrzega, który wspierał placówkę w pozyskiwaniu wiadomości o swoim patronie. Przypomniał on ważną rzecz z biografii Stanisława Tarnowskiego, mianowicie, że nikt przed nim nie zajmował się historią literatury polskiej. Był on prekursorem w tej dziedzinie. Jego bardzo ciekawe wykłady, na które brać studencka bardzo licznie przybywała, spowodowały konieczność budowy nowego obiektu na Uniwersytecie Jagielloński - Collegium Novum. Nie był wszakże patron szkoły w Tarnowskiej Woli postacią pomnikową. Świadczą o tym wspomnienia Ferdynada Kurasia, pisarza z Wielowsi, który zainteresował St. Tarnowskiego swoją chęcią pobierania nauk w dalekim Krakowie. Tenże po kilku dniach przesłał przyszłemu pisarzowi skrzynię z książkami, pieniądze na naukę i zaproszenie do Krakowa. A. Wójcik przekazał szkole biografię profesora St. Tarnowskiego jego autorstwa, którą napisał co prawdą już dawno, ale jej wydanie czekało właśnie na tą okazję, jaka właśnie się nadarzyła.
      Później nastąpiła uroczystość odsłonięcia portretu Stanisława Tarnowskiego, który zawisł w specjalnie do tego celu przygotowanym miejscu. Portret wzorowany był na matejskowskim dziele, a jego wykonawcą był Grzegorz Gerba, miejscowy plastyk. Powiedział krótko, kiedy został poproszony o głos, że to jest jego dług wdzięczności, jaki spłaca swojej szkole.
      Później dzieciaki zaśpiewały szkolny hymn, do którego słowa napisała emerytowana nauczycielka Genowefa Sadecka, a muzykę skomponował nauczyciel Jan Skura. W tekście zawarte zostało rodowe zawołanie Tarnowskich z Dzikowa: "Per aspera ad astra" - "Przez trudy do gwiazd".
      I to jest hasło, które młodemu pokoleniu należy przypominać, a które można zrealizować. O czym przekonuje nas patron szkoły w Tarnowskiej Woli - Stanisław Tarnowski.

Od lewej: Dorota Gołębiowska z mężem i Adam Zybura z żoną

      Grono Pedagogiczne Szkoły Podstawowej nr 3 od dłuższego czasu przygotowuje się do nadania szkole imienia. Opracowany Program Edukacyjny "Patron", którego głównym celem było wyłonienie postaci godnej do naśladowania, cieszącej się autorytetem wśród dorosłych i dzieci. Po zebraniu opinii wśród społeczności szkolnej i środowiska lokalnego na patrona szkoły wybrano Bronisława Zyburę. Dzięki staraniom dyrektora Dariusz Siudema i nauczycieli odnaleziono wnuka i wnuczkę byłego kierownika szkoły, profesora Adama Zyburę i Dorotę Gołębiowską.
      Dnia 9 kwietnia 2005 roku zorganizowano spotkanie w/w potomków z byłą uczennicą - Panią Weroniką Jachyrą, przedstawicielami grona pedagogicznego i "Przyjaciółmi Szkoły Podstawowej nr 3". Spotkanie zaszczycili: burmistrz Józef Czekalski, starosta Powiatu Tarnobrzeskiego Jerzy Sudoł z żoną Barbarą, radny Jan Flis, przewodniczący Zarządu Osiedla Dęba Władysław Flis z żoną Genowefą, Stefan Buś, Józef Antończyk, byłe dyrektorki szkoły: Krystyna Ozdarska, Janina Narolska, przedstawiciele Rady Rodziców Szkoły Podstawowej nr 3 z przewodniczącą Barbarą Gurdak oraz Paweł Mikołajczyk.
      Zaproszeni goście byli mile zaskoczeni, że pamięć o ich dziadku przetrwała tyle lat i jest nadal żywa wśród całej społeczności Dęby. Z wielkim wzruszeniem wysłuchali wspomnień z czasów szkolnych Pani Weroniki Jachyry. Dotyczyły one trudnych, przedwojennych lat 30-stych. Bronisław Zybura wraz z żoną Marią uczyli okoliczne dzieci i od długiego czasu z wielkim zaangażowaniem pracowali nad zwiększeniem zainteresowania oświatą i kulturą mieszkańców Dęby. Byli bardzo lubianymi nauczycielami, a Pan Bronisław był dla niej jak "drugi Tata". Podkreślała jak dużo zawdzięczali uczniowie i mieszkańcy zaangażowaniu ówczesnego kierownika szkoły. Wszyscy goście mogli dowiedzieć się wielu interesujących ciekawostek z życia przyszłego patrona szkoły. Profesor Adam Zybura podkreślił, że wiele szczegółów z życia dziadka było mu nieznanych, gdyż jego babka (Maria Zybura) o wielu faktach nie chciała wspominać, ze względu na ówczesną sytuację polityczną.
      Dużym zaskoczeniem było wręczenie gościom przez Józefa Antończyka aktu zgonu Bronisława Zybury z obozu koncentracyjnego Auschwitz z dnia 14 kwietnia 1943 roku. Wszyscy zebrani mogli się dowiedzieć, że podczas II wojny światowej prowadził on działalność konspiracyjną (nasłuch radiowy). Po jej wykryciu przez gestapo, Bronisław Zybura uciekł i przyłączył się do partyzantów. Hitlerowcy aresztowali jego syna Mieczysława, któremu grozili śmiercią. Pan Bronisław chcąc go ratować bez wahania oddał się w ręce okupantów. Mieczysława uwolniono, natomiast ojca wywieziono do obozu koncentracyjnego. Poświęcił swoje życia za życie syna. Ta dramatyczna historia utwierdziła wszystkich w przekonaniu, że Bronisław Zybura był osobą nietuzinkową, a wybór jego osoby na patrona szkoły jest jak najbardziej trafny i uzasadniony.
      Zaproszeni goście zabierali głos, w ich występach przewijała się jedna główna myśl, że należy przypominać tych ludzi, których zasługi są większe niż wiedza o nich. Taki właśnie był Bronisław Zybura.
      Po część oficjalnej dyrektor oprowadził gości po naszej szkole. Wszystkim podobał się nowy budynek, ale najwięcej wzruszeń wzbudziła "stara szkoła" (obecne pomieszczenie świetlicy szkolnej), gdzie dawniej mieszkali Maria i Bronisław Zyburowie.
      Profesor Adam Zybura z siostrą Dorotą Gołębiowską obiecali, że współpraca z naszą społecznością nie zakończy się na tym jednym spotkaniu. Na zakończenie tej miłej i wzruszającej uroczystości jeszcze raz podziękowali za zaproszenie i wyrazili wdzięczność za pamięć o ich dziadku.
      Uroczystość nadania imienia Bronisława Zybury Szkole Podstawowej nr 3 planujemy w październiku 2005 roku.

      20 kwietnia 2005 roku w Szkole Podstawowej w Rozalinie, w godzinach porannych rozpoczęły się obchody "Światowego Dnia Ziemi". Jako pierwsze na tle specjalnie do tego przygotowanej dekoracji, zbudowanej z odpadów papierowych, wystąpiły najmłodsze dzieci. Zaprezentowały wiersze o lesie, piosenki oraz taniec barwnych, polnych kwiatów. Następnie na scenę weszły starsze dzieci, które przedstawiły inscenizację pt.: "Żyj z przyrodą w zgodzie", przygotowaną w ramach działającego od kilku lat w naszej placówce "Koła Teatralno-Tanecznego". Kolejnym punktem programu był przygotowany przez Samorząd Uczniowski "Pokaz mody ekologicznej", nagrodzony gromkimi brawami, zwłaszcza przez młodsze dzieci i rodziców, którzy w tym dniu odwiedzili naszą szkołę. Podobały im się nowoczesne i trwałe, przyjazne dla środowiska buty z plastikowych butelek, czy wielofunkcyjny, wielopudełkowy robot najnowszej generacji o wdzięcznej nazwie EKO-robot 586. Zaprezentowane przez dzieci pomysły na modny i ekologiczny strój, budzą optymizm, co do przyszłości naszego lokalnego środowiska przyrodniczego, a w dalszej perspektywie naszej planety Ziemi, której jak widać wychodzi naprzeciw współczesna myśl naukowa.
      Uczniowie SP w Rozalinie już wiedzą, że prawidłowa gospodarka odpadami, jest dziś sprawą bardzo ważną dla ich przyszłości i przyszłości kolejnych pokoleń. Ekologia w naszej szkole, to nie tylko modny slogan. Od dawna interesujemy się problemami ochrony środowiska naturalnego. Staramy się skutecznie działać właśnie na tym polu. Dlatego nic dziwnego, że następnym punktem obchodów Dnia Ziemi było wyruszenie w las w celu uprzątnięcia go ze śmieci nagromadzonych w ciągu okresu jesienno - zimowego. Tego zadania podjęły się starsze dzieci. Skorzystaliśmy tu z pomocy pana leśniczego Leśnictwa Rozalin Józefa Rutyny, który zabezpieczył dla nas worki i rękawice, przypomniał zasady bezpieczeństwa jakich należy przestrzegać przy podejmowaniu się realizowania tego rodzaju akcji.
      Nie bylibyśmy dobrymi gospodarzami, gdybyśmy zapomnieli o własnym podwórku. Akcję sprzątania terenu wokół szkoły przeprowadziły młodsze dzieci, oczywiście wraz z wychowawcami. W sumie udało nam się zebrać prawie 50 worków śmieci.
      Dziś jesteśmy dumni, nie tylko dlatego, że las, który rośnie w pobliżu naszej szkoły i naszych domów jest czystszy, cieszymy się, że mieszkańcy naszego Rozalina z większą uwagą przyglądają się podejmowanym przez nas działaniom i w coraz mniejszym stopniu zaśmiecają swoje lokalne środowisko.
      Kiedy po raz pierwszy włączyliśmy się w ogólnopolską akcję "Sprzątania świata", patrzono na nas z niedowierzaniem, nie widząc sensu w porządkowaniu terenu takimi metodami. Dziś słyszymy słowa uznania, osoby przejeżdżające rowerami w pobliżu sprzątanego przez nas terenu, często zatrzymują się i wdają w rozmowę, właśnie na temat ekologii. Czasem nawet pomagają przy przewożeniu mniejszych partii śmieci.
      Udało się - jak widać starszy czasem też musi iść za przykładem młodszego, a co mogą robić małe ręce, mogą i starsze.
      W południe uczniowie bawili się przy ognisku. Piekli kiełbaski zakupione przez pana leśniczego, śpiewali piosenki. Następnie korzystając z wietrznej pogody puszczaliśmy wesołe, kolorowe latawce różnej wielkości i pomysłowych konstrukcji wprost do błękitnego, czystego, wspólnego nieba. Rozstrzygnęliśmy konkursy na najpiękniejszy plakat i wiersz o tematyce ekologicznej. Nagrody w postaci słodyczy i książek ufundowali nauczyciele wraz z księdzem. Obchody zostały zakończone uroczystym posadzeniem 3 krzewów ozdobnych ufundowanych przez dyrektora i 30 m żywopłotu, który dyrektor szkoły pozyskał od Nadleśnictwa Buda Stalowska.
      W przyszłości mamy zamiar kontynuować podjęte zadania. Ważne są słowa, ale ważniejsze są czyny, wiedzą o tym członkowie działających w naszej szkole kół przyrodniczego i turystycznego. Wiedzą o tym także czytelnicy poczytnego u nas pisma "Ekoświat", które stało się inspiracją dla podjętych przez nas działań.

      Konkursy uczniowskie to jedna z form promocji szkoły, to dodatkowe motywowanie uczniów do nauki i wreszcie metoda integracji uczniów i nauczycieli.
      Ta myśl zainspirowała nauczycieli nauczania zintegrowanego: ze Szkoły Podstawowej w Chmielowie, z Zespołu Szkół w Jadachach i Zespołu Szkół w Cyganach, do zorganizowania międzyszkolnych konkursów w klasach 0-III.
      Pierwsze spotkanie koleżeńskie odbyło się na początku roku szkolnego 2002/2003 w Szkole Podstawowej w Chmielowie. Nauczyciele podjęli decyzję o organizacji międzyszkolnych konkursów.
      W Szkole Podstawowej w Chmielowie odbył się:

Konkurs Wiedzy o Środowisku Społeczno-Przyrodniczym

Konkurs plastyczny "Świat w kolorach tęczy"
      Nauczyciele tejże szkoły, tj28. p.Urszula Karwas, p. Krystyna Majcher, p.Małgorzata Tałaj, p.Mariola Kusy, aktywnie biorą udział w propagowaniu zdrowego stylu życia oraz spraw ekologicznych, dlatego też podjęły się zorganizowania wyżej wymienionych konkursów.
      Biorąc pod uwagę trudności lokalowe, z jakimi borykają się nauczyciele pracujący w Jadachach, postanowiono, że w tej placówce będą odbywać się konkursy ortograficzne. Tak więc w Zespole Szkół w Jadachach 3-krotnie odbył się konkurs ortograficzny pod hasłem "Zostań Mistrzem Ortografii".
      Organizacji konkursów podjęły się: p.Beata Barwińska, p.Elżbieta Głaz, p. Małgorzata Zbyrad, p.Małgorzata Zięba.
      Zmagania na "polu ortografii" były wielkie. Uczniowie rozwiązywali testy zawierające rebusy, krzyżówki, testy z lukami i zagadki, tak lubiane przez dzieci, ze względu na zabawową formę.
      Kolejna szkoła zobligowana do przeprowadzenia konkursów to Zespół Szkół w Cyganach. Tutejsi nauczyciele tj.: p Małgorzata Stec, p. Edyta Szpyt, p.Renata Rybka, p.Wiesława Zych, dołożyli wszelkich starań by przeprowadzić

Konkurs matematyczny " Mistrz Matematyki"

Konkurs sprawnościowy

      Do współzawodnictwa o tytuł "Mistrza Matematyki", stanęli najlepsi uczniowie wyłonieni z konkursów wewnątrzszkolnych. Zaprezentowali swoje umiejętności w trakcie rozwiązywania trudnych zadań i łamigłówek matematycznych. Kolejnym konkursem był Międzyszkolny Turniej Sprawnościowy, którego celem była promocja aktywnego spędzania wolnego czasu oraz wdrażanie do zdrowej rywalizacji międzyzespołowej.
      Wszystkie konkursy były dobrze zorganizowane. Uczniowie prezentowali wysoki poziom wiedzy i umiejętności, a co najważniejsze zawody przebiegały w miłej i serdecznej atmosferze. Na podkreślenie zasługuje wielki wkład nauczycieli, którzy samodzielnie opracowywali regulaminy poszczególnych konkursów, zestawy testów, wzory dyplomów dla uczestników, wykorzystując przy tym najnowsze osiągnięcia z dziedziny technik komputerowych
      Nauczyciele pomyśleli również o zorganizowaniu właściwej opieki podczas prac komisji konkursowych, wypełniając ten czas poprzez zabawy integracyjne z chustą, zabawy ze śpiewem, oglądanie bajek video. Podczas wspaniałej zabawy dzieci zapominają o stresie związanym z ostrą rywalizacją. Najlepsi uczniowie biorący udział w konkursach zawsze zostają nagrodzeni, bądź to atrakcyjnymi upominkami, bądź dyplomami. Fundatorami owych nagród byli: p.dyrektor -Bernarda Głowacka, p.dyrektor-Zofia Machała, jak również p.sołtys wsi Cygany -Ryszard Samojeden,
      Na całokształt konkursów składają się także działania rodziców, którzy ofiarnie mobilizują się, aby wydarzenia te uczynić jeszcze bardziej okazalszymi. I zgodnie ze staropolskim powiedzeniem: "Gość w dom, Bóg w dom", starają się zabezpieczyć gospodarczą stronę imprez, podejmując gości smacznym ciastem, kanapkami, a także gorącymi posiłkami. I za to składamy im serdeczne podziękowania, wierząc ze nadal będą nas wspierać w pracy podejmowanej dla dobra dziecka.
      Szczególne słowa podziękowania kierujemy także do dyrektorów szkół : p.B. Głowackiej, p. Z. Machały, p. J. Serafina, za przychylność i pomoc w realizacji tych przedsięwzięć.
      Praca dydaktyczno-wychowawcza we współczesnej szkole nie jest łatwa, ale może być satysfakcjonująca i przyjemna, szczególnie, gdy ma się do czynienia z 6-9 -letnimi dziećmi ciekawymi świata i chłonącymi wiadomości niczym gąbka wodę. Można stwierdzić, że konkursy spełniają swoje funkcje. Stanowią swoistą motywację do nauki, dostarczają wielu emocji uczniom i ich opiekunom. A nade wszystko uaktywniają nauczycieli do społecznej pracy z uczniem zdolnym.
      Plany działalności zespołu samokształceniowego sięgają daleko w przyszłość. Już wiemy, że rok szkolny 2005/2006 będzie gorącym okresem dla Szkoły Podstawowej w Chmielowie, gdyż to, na ich barki spadnie organizacja kolejnego konkursu matematycznego.
      Czego należy życzyć uczniom i nauczycielom?

Jak najlepszych wyników,

jak najbogatszych sponsorów,

i uznania ze strony władz lokalnych
      Bo trzeba być wielkim, by zauważyć wielkość tych, którzy są maluczkimi w oczach świata.

      Burmistrz Miasta i Gminy Nowa Dęba informuje o możliwości uzyskania stypendium szkolnego jako formy pomocy materialnej dla uczniów o charakterze socjalnym.

      Stypendium szkolne jest przyznawane na:

wniosek rodziców lub pełnoletnich uczniów

wniosek właściwego dyrektora szkoły

z urzędu
     

Stypendium szkolne może otrzymywać uczeń, który spełnia wszystkie niżej wymienione kryteria:
• jest uczniem szkoły publicznej lub niepublicznej (szkoły podstawowej, gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalnej), wychowankiem publicznego i niepublicznego ośrodka, słuchaczem publicznego i niepublicznego kolegium;
• pochodzi z rodziny znajdującej się w trudnej sytuacji materialnej, tzn. wysokość dochodu w rodzinie w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku nie przekracza 316 zł netto (przychód pomniejszony o podatek dochodowy i składki);
• zamieszkuje na terenie miasta i gminy Nowa Dęba;

      Wnioski będą udostępnione od dnia 21 stycznia 2005r. w szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych oraz w kancelarii ogólnej (pokój 102, I p.) i w pokojach 209 i 210 (II p.) Urzędu Miasta i Gminy Nowa Dęba przy ul. Rzeszowskiej 3 lub do pobrania poniżej (pliki w formacie worda)

wniosek

załącznik 1

załącznik 2

załącznik 3

      Termin składania wniosków upływa z dniem 31 stycznia 2005r. Wnioski należy składać w pokojach 209 i 210 w Urzędzie Miasta i Gminy Nowa Dęba.

      Stało się to już tradycją, iż w grudniową niedzielę przed Bożym Narodzeniem zespół śpiewaczy "Cyganianki" organizuje w Zespole Szkół spotkanie opłatkowe dla seniorów ze swej rodzinnej wsi Cygany. Tegoroczny opłatek jest ósmym już spotkaniem z tradycją. Zbiegł się z Wigilią na Rynku w Krakowie transmitowaną przez program 1 TVP.
      Hasłem tego opłatka były słowa Jana Pawła II: "Nie żałujmy swojego wolnego czasu dla osób starszych, nauczmy się ich słuchać".
      Starsi mieszkańcy wsi mają wspaniałą okazję spotkać się, powspominać jak to dawniej bywało, wspólnie śpiewać kolędy, recytować wiersze.
      Oprócz licznie przybyłych seniorów z Cyganów i pobliskich wsi pojawiło się nań wiele znamienitych gości. Zaproszenie "Cyganianek" przyjęli i zaszczycili swą obecnością: z-ca starosty powiatu tarnobrzeskiego Jerzy Sudoł z małżonką Barbarą, burmistrz miasta i gminy Nowa Dęba Józef Czekalski, przewodniczący Rady Gminy Nowa Dęba Andrzej Chejzdral, główny specjalista do spraw infrastruktury Aleksander Mokrzycki, dyrektor Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Tarnobrzegu Wiesław Kościesza, dyrektor Domu Kultury w Nowej Dębie Alicja Suska, sołtys wsi Cygany Ryszard Samojeden z małżonką, radny wsi Cygany Marian Tomczyk, przyjaciel zespołu Danuta Jarosz, Marek Buras, Ewa Kieliszek, dyrektor Zespołu Szkół w Cyganach Jan Serafin, nauczyciele Małgorzata Pakulska, Renata Rybka.
      W świątecznej scenerii, przygotowanej przez nauczycielki z Zespołu Szkół w Cyganach panią Edytę Szpyt i Wandę Kosik, "Cyganianki", a także zaproszony przez nie zespół wokalny i teatrzyk kierowany przez panią Ewę Kieliszek i Adama Laska z Nowej Dęby, zaprezentowały program artystyczny związany z nadchodzącymi Świętami Bożego Narodzenia. Występy wzbudziły aplauz uczestników imprezy.
      W trakcie łamania się opłatkiem i składania życzeń przygrywała i śpiewała kolędy kapela "Dębianie" z Nowej Dęby.
      Tradycyjne, lasowiackie potrawy wigilijne przygotowały i podawały do stołu "Cyganianki".
      Zespół ten kultywuje tradycje lasowiackie. A dzięki takim spotkaniom z najstarszymi mieszkańcami wsi ma możliwość obcowania z tradycją i przekazywania jej młodemu pokoleniu. Również zaproszeni seniorzy wsi Cygany popisywali się umiejętnościami muzycznymi i recytatorskimi.
      Uroczystość pozostawiła niezapomniane wrażenia w sercach starszych ludzi i zaproszonych gości. Uświadomiła, jak niewiele trzeba aby na twarzach zapracowanych gospodarzy zagościł uśmiech. Wystarczy chcieć coś zrobić dla innych; poświęcić swój czas bliźnim, zaprezentować swoje umiejętności.

Praca w takich warunkach i na takim sprzęcie może być tylko przyjemnością

      13 października 2004 roku - to data, którą na długo zapamiętają uczniowie i grono pedagogiczne Szkoły Podstawowej nr 3 w Nowej Dęby. Kojarzyć się ona będzie nie tylko z Dniem Edukacji Narodowej, ale przede wszystkim z uroczystym otwarciem długo oczekiwanej, nowoczesnej pracowni komputerowej.
      Jeszcze u ubiegłym roku szkolnym dyrektor szkoły złożył wniosek, poparty przez burmistrza Józefa Czekalskiego, do kuratora oświaty w Rzeszowie, by w ramach projektu MENiS "Pracownia internetowa w szkole podstawowej w 2004" szkoła otrzymała nowoczesną pracownię. Właśnie dzięki tym staraniom oraz zaangażowaniu i dobrej woli wielu osób, szkołę wyposażono w 10 komputerów uczniowskich i serwer sieciowy, komputer przenośny, wideoprojektor, drukarkę laserową i skaner. Wszystkie komputery połączone są w sieć lokalną. Szkoła posiada stałe łącze internetowe, z którego można korzystać również w sekretariacie szkoły, pokoju nauczycielskim oraz w dwóch salach lekcyjnych.
      Wystrój i wyposażenie samej pracowni to wsparcie licznych sponsorów, którymi byli: Zakłady Metalowe DEZAMET S.A., Spółdzielnia Inwalidów ZJEDNOCZENIE, Zakład Czynników Energetycznych, MARMA-PLAST Sp. z o.o. , TU SAMOPOMOC Ekspozytura w Tarnobrzegu oraz Rada Rodziców Szkoły Podstawowej nr 3.
      Artystyczny występ uczniów był radosnym wstępem do uroczystość otwarcia sali komputerowej. Po prezentacji dzieci, głos zabrał dyrektor szkoły Dariusz Siudem, który podziękował wszystkim tym, którzy przyczynili się do powstania szkolnej pracowni komputerowej i wręczył przybyłym gościom certyfikaty "Przyjaciół Szkoły Podstawowej nr 3 w Nowej Dębie". Następnie głos zabrali zaproszeni goście: burmistrz Józef Czekalski, wicestarosta powiatu tarnobrzeskiego Jerzy Sudoł oraz były wicemarszałek województwa podkarpackiego Norbert Mastalerz. Przecięcia wstęgi do sali komputerowej dokonali zaproszeni goście: Józef Czekalski, Norbert Mastalerz, prezes Spółdzielni Inwalidów ZJEDNOCZENIE Wiesław Nowak, przedstawicielka Zakładów Metalowych DEZAMET S.A. Krystyna Bystrzyk, przedstawicielka MARMA-PLAST Sp. z o.o. Marta Buś, radny Osiedla Dęba Jan Flis, przewodniczący Zarządu Osiedla Dęba Władysław Flis, przedstawiciel Rady Rodziców Jerzy Bujak. Proboszcz ks. Mieczysław Wolanin poświęcił nową pracownię.
      Komputer stał się symbolem współczesnych lat. Nauka i technika pędzą w zawrotnym tempie, a fantastyka naukowa staje się rzeczywistością. Komputery i internet to dla młodzieży codzienność, którą należy poznać i nauczyć się mądrego korzystania. Pracownia informatyczna otwarta jest dla uczniów nie tylko na lekcjach informatyki. Odbywają się w niej zajęcia z innych przedmiotów, zajęcia kółka informatycznego oraz dodatkowe zajęcia popołudniowe. Na lekcjach często używany jest projektor multimedialny, umożliwiający wyświetlanie obrazu z monitora na ekran, co zdecydowanie ułatwia poznawanie zawiłych zagadnień informatycznych. Połączenie ze światem zewnętrznym poprzez internet dla niektórych uczniów to wspaniała zabawa, ale są również uczniowie, którzy ambitniej zgłębiają tajniki informatyki i już mimo młodego wieku mogą pochwalić się własnoręcznie stworzoną stroną internetową szkoły. Niewątpliwie pracownia informatyczna jest najchętniej odwiedzaną przez uczniów salą w szkole.
      Jeszcze raz dziękuję wszystkim, dzięki którym nasi uczniowie będą mogli opuścić mury szkoły lepiej przygotowani do pogłębiania wiedzy informatycznej w szkołach ponadpodstawowych aby mogli w przyszłości dotrzymać kroku zawrotnemu tempu zmian naszej rzeczywistości.

Biskup Edward Frankowski odsłonił tablicę poświęconą patronowi szkoły.

      140 rocznicę powstania szkoły w Jadachach społeczność szkolna uczciła nadaniem Szkole Podstawowej i Gimnazjum imienia ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego. Uroczystość ta miała miejsce 31 maja, a poprzedzona została stosowną uchwała Rady Miejskiej w Nowej Dębie z 29 kwietnia.
      Święto społeczności szkolnej i całej wsi rozpoczęło się od mszy św. koncelebrowanej pod przewodnictwem ks. biskupa Edwarda Frankowskiego, z udziałem księży z dekanatu Tarnobrzeg-Południe. Bp Edward w swojej homilii nawiązał do postaci patrona jadaskiej szkoły, który należy do panteonu najważniejszych postaci Polski w XX wieku. Przypomniał jego kapłańską drogę znaczoną wielką odpowiedzialnością, jaka spadła na niego, gdy przyjął godność prymasowaką. Bo była to odpowiedzialność nie tylko za Kościół, ale za cały naród, gdy władze komunistyczne zlikwidowały opozycję demokratyczną. Mimo prześladowań, a może poprzez to, stał się ks. kardynał Wyszyński "Bożym mężem stanu". Przeprowadził naród przez noc stalinizmu, przygotował do Jubileuszu Milenium Chrztu Polski, był ostoją zbuntowanych robotników, walczących o godność człowieka.
      Po mszy św. uroczystości trwały dalej na placu szkolnym. Ks. bp Edward Frankowski poświęcił i odsłonił tablicę pamiątkową ufundowaną na cześć Prymasa Tysiąclecia - patrona szkoły. Na tablicy wyryto znamienne słowa ks. kardynała: "Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem".
      Dyrektor szkoły Bernarda Głowacka przybliżyła zebranym gościom, mieszkańcom Jadachów i dziatwie szkolnej dzieje oświaty na terenie Jadachów. A zaczęło się od szkoły zimowej w 1864 r., poprzez naukę we własnym obiekcie od 1911 r., aż do dnia dzisiejszego - do Zespołu Szkół tworzonego przez Szkołę Podstawową i Gimnazjum.
      Dyrektor szkoły uhonorowała najdłużej pracujących nauczycieli specjalnymi listami gratulacyjnymi i różą. Otrzymali je: Bożena Wdowiak (37 lat pracy w Jadachach), Stanisława Jadach (31 lat), Krystyna Trela (28 lat, w tym 11 jako dyrektor), Aleksander Sawicki (26 lat), Jan Grdeń (21 lat, w tym 11 jako dyrektor), Zofia Szemraj (18 lat). Najdłużej w tej szkole opracowała Zofia Tomczyk (40 lat), ale nie zdążyła odebrać listu gratulacyjnego, gdyż zmarła kilka dni wcześniej. Zebrani uczcili chwilą ciszy jej pamięć. Aleksander Sawicki dziękując w imieniu wyróżnionych nauczycieli zauważył, że w tej szkole pracowało się z dużą przyjemnością, co było zasługą zarówno kadry pedagogicznej, ale i miejscowej społeczności.
      Uczniowie z podstawówki i gimnazjum przypomnieli biografię Prymasa Tysiąclecia. Począwszy od decyzji o drodze kapłańskiej, poprzez posługę kapelana wśród żołnierzy AK, pracę z niewidomymi dziećmi w Laskach. Było także wspomnienie pracy w diecezji lubelskiej i opieki nad KUL-em. Wreszcie przewodzenie Kościołowi polskiemu, z którym wiązały się wielkie dzieła: Śluby Jasnogórskie, Nowenna Tysiąclecia Chrztu Polski. Były także fragmenty wspomnień z 3-letniego aresztowania Prymasa. Wiersze, proza, wspomnienia były przetykane piosenkami, które oddawały nastrój trudnych, ale i radosnych chwil w życiu kardynała Wyszyńskiego. Na zakończenie uczniowie złożyli przyrzeczenie wierności ideałom Prymasa Tysiąclecia.
      Święto, takie jak nadanie imienia szkole, to okazja do złożenia życzeń i gratulacji od zaproszonych gości. Uczynili to starostowie Zbigniew Rękas i Jerzy Sudoł, burmistrz Józef Czekalski i dyrektor BOJS Renata Bal, przewodniczący ZNP Kazimierz Wąsik, wiceprzewodniczący rady A. Sawicki oraz ks. Zygmunt Wandas, były proboszcz parafii Jadachy. Wszyscy gratulowali wyboru patrona, człowieka wielkiego, ale przez to stawiającego wysoko poprzeczkę społeczności szkolnej. Życzono tez rozwoju bazy szkolnej, a zwłaszcza sali gimnastycznej, której fundamenty już stoją. I oczywiście mieszkańcom Jadachów zwrócono uwagę na to, żeby tę sale miał kto w przyszłości zapełnić, bo i w tej miejscowości rodzi się coraz mniej dzieci.
      Spotkanie zakończył Zespół Śpiewaczy "Cyganianki", który oprócz piosenek lasowiackich wykonał piosenkę religijna przygotowaną specjalnie na tę okazję.

      Szczególnego znaczenia w procesie edukacji dzieci przedszkolnych nabiera praca z książką, która budzi ciekawość, skłania do myślenia i wzrusza dzieci na długo przed tym, zanim pójdą do szkoły i nauczą się czytać.
      Literatura jest najlepszym instrumentem do budzenia u dzieci wrażliwości estetycznej, wyzwalaniem postaw twórczych, rozwijaniem wyobraźni, myślenia i mowy dziecka. Wywiera ona bezsporny wpływ na społeczne i moralne ich wychowywanie, jak też pozytywnie wpływa na rozwój uczuć dzieci. Jest jakby pomostem łączącym dwa światy, świat fikcji, fantazji dzieci i uporządkowany świat dorosłych.
      Dzieci często zwracają się do dorosłych: poczytaj mi, opowiedz bajkę lub coś ze swojego życia. Książki są dla nich ważnym źródłem wiedzy o rzeczach i zdarzeniach, które nie zawsze można zobaczyć i dotknąć. Mając tego świadomość dorośli powinni rozbudzać u dzieci już od najmłodszych lat zainteresowania książką, bowiem ich postępowanie w stosunku do książki staje się dla dziecka wzorem obcowania z nią. Czynnikiem najsilniejszym pobudzającym dzieci do czytania jest obserwowanie dorosłych przy lekturze książki.
      Najodpowiedniejszym miejscem obcowania z książką, rozbudzania wśród dzieci zainteresowań i upodobań czytelniczych jest przedszkole. Nic dziwnego, że przedszkolaki z Zespołu Placówek w Nowej Dębie z wielką ochotą i zainteresowaniem włączają się w Dni Oświaty Książki i Prasy i jakkolwiek książki i pisemka dla dzieci towarzyszą im przez wszystkie dni w roku, to dni pierwszej połowy maja upływają im pod znakiem książki. Duża w tym zasługa nauczycielek, które starają się o to, aby w tych dniach, w atmosferze ogólnego zainteresowania książkami, czasopismami, prasą, oświatą i kulturą zetknąć przedszkolaków z najpiękniejszymi pozycjami literatury dziecięcej oraz rozbudzić u nich motywację do sięgania po książkę z satysfakcją, gdyż będzie ona wkrótce ich nieodłącznym towarzyszem.
      Obcowanie z książką w przedszkolu towarzyszy dzieciom niemal przez cały czas. Dzięki współpracy z Biblioteką Dziecięcą mieszczącą się w SOK-u i paniom tam zatrudnionym pod kierownictwem Małgorzaty Węgrzynek możemy powiedzieć, że niemal przez cały rok " torujemy drogę " przyszłym czytelnikom. Zaszczepiamy chęć do czytania, utwierdzamy w przekonaniu, że książka to źródło wiedzy, przyjemności i przyzwyczajmy do samodzielnego poszukiwania kontaktu z książką.
      Podsumowaniem całorocznej pracy z książką jest uroczystość pasowania na czytelnika, która tradycyjnie odbywa się w Bibliotece w dniach 8-15 maja z okazji Tygodnia Bibliotek. Do tego bardzo uroczystego i długo oczekiwanego dnia 11.05 6-latki z Zespołu Placówek w Nowej Dębie przygotowywały się przez cały rok. Uczyły się wierszy, piosenek, poznawały sylwetki znanych pisarzy, poetów, doskonaliły umiejętność czytania. Dzieci w Bibliotece pochwaliły się wiedzą na temat znajomości książek, autorów, pisarzy. Z dużym przejęciem recytowały wiersze, śpiewały piosenki przygotowane na tę okoliczność. Chętne dzieci prezentowały swoje umiejętności czytania bajek w konkursie czytelniczym. " Starszaki" złożyły także przyrzeczenie wierności książce. Od kierownika biblioteki otrzymały akt pasowania na czytelnika oraz bajkę.
      Na koniec zostały zaproszone na słodki poczęstunek przy dźwiękach muzyki i śpiewie Magdaleny Serafin reprezentantki SOK-u. Dzięki takim formom pracy z książką myślimy, że " sztuka czytania " nigdy nie zaniknie. To rodzi również nadzieje, że najmłodsze pokolenie lub choćby jego część będzie poszukiwać aktywnie wartości życiowych, rozrywki w książce i nie ulegnie modzie na bierny odbiór masowej książki.

      W wielkim obszarze literatury pięknej jest kraina, od której wszyscy zaczynają swą wędrówkę po świecie słowa artystycznego, a do której wracają tylko nieliczni jako jej wierni miłośnicy. To poezja. W niej nagromadziły się w ciągu wieków niezmierzone skarby myśli i uczuć ludzkich. Poezja dostarcza najgłębszych osobistych wzruszeń, wzbogaca i uszlachetnia życie uczuciowe.
      Każdy człowiek odczuwa potrzebę wyrażania swoich uczuć i refleksji. Czyni to w różnych formach sztuki. Sztuka życiowego słowa od zarania sięgała do ustnej i pisemnej tradycji literackiej, aby znajdować tam całe bogactwo inspiracji.
      Przedszkole jest miejscem, gdzie poprzez świadome i konsekwentnie zorganizowane działania tworzy warunki do formowania postawy twórczej dziecka. Poezja pomaga dziecku spenetrować obszary nieznane. Dzieci łatwo poddają się magii słowa, która budzi w nich niejasne, lecz silne uczucia. Poprzez utwór poetycki dziecko uczy się poznawać i rozumieć świat. Wyposaża dzieci w takie dyspozycje i sprawności czytelnicze, które umożliwiają wchłonięcie obecnych w poezji wartości.
      Chciałybyśmy aby miłość poezji stała się powszechna wśród dzieci z powodu jej piękna przeżyć, które daje, jej wielkich wartości społecznych.
      Chcąc zainteresować dzieci poezją często w wolnych chwilach słuchaliśmy wierszy różnych poetów. Szczególnie dużą popularnością wśród dzieci cieszyły się utwory Jana Brzechwy, który uznawany jest za " czarodzieja słowa" i "poetę dziecięcej radości". Jego wiersze są znane i lubiane wśród kilku pokoleń czytelników. Nie tylko dzieci, ale również ich rodzice i dziadkowie wiedzą, że nad rzeczką opodal krzaczka mieszkała Kaczka Dziwaczka, że na tapczanie siedział "Leń", a w kącie stała "Samochwała" i że to wszystko to są rzeczy niesłychane.
      Stąd zrodził się pomysł zorganizowania w naszej placówce Konkursu recytatorskiego pod hasłem: " Brzechwa Dzieciom - Dzieci Brzechwie", w celu zaprezentowania utworów tego poety na naszym forum. Do udziału zaprosiłyśmy dzieci 5,6 - letnie z innych przedszkoli i klas "0" szkoły podstawowej. Naszym następnym krokiem było pozyskanie funduszy od sponsorów na nagrody dla małych uczestników Konkursu.
      Konkurs przebiegał w miłej i serdecznej atmosferze. Każdy z uczestników zaprezentował jeden z wybranych wierszy J. Brzechwy. Spośród 32 recytatorów Komisja wyłoniła zwycięzców którzy zostali nagrodzeni pamiątkowymi dyplomami i nagrodami rzeczowymi, a pozostali otrzymali dyplomy za udział i nagrody pocieszenia, które zostały ufundowane przez sponsorów.
      Gośćmi konkursu były dzieci klasy II Szkoły Filialnej w Nowej Dębie, które w przerwie narady Komisji zaprezentowały przedstawienie pt. " Zwyczajne dzieciaki " - nawiązujące do życia w szkole i w klasie.
      Końcowym akcentem konkursu był słodki poczęstunek i wspólna zabawa wszystkich dzieci.
      Podsumowując przebieg " dziecięcego poezjowania" wysuwa się wniosek, że poezja może stać się cennym środkiem, spośród wielu możliwych sytuacji w przedszkolu wyzwalającym ekspresję słowną. Istotne jest aby dziecko było gotowe poddać się działaniu poezji, by wyzwoliła w nim zainteresowania, wzruszenia na tyle silne, aby zachęcić je do uzewnętrzniania swoich uczuć - nastroju zadowolenia i radości.
      Organizatorzy Konkursu dziękują za okazaną pomoc wszystkim, którzy czynnie wsparli nasze przedsięwzięcie. Szczególne podziękowanie składamy sponsorom:

B. Tomczyk - salon obuwia "Sandra"

Z. Zieliński, M. Tomczyk - sklep "Tomar"

M. Grosicki - "Mini Delikatesy"

E. Czekalska - Księgarnia "Żaczek"

W. Flis - sklep obuwniczy

J. Urban - sklep "Trolik"

K. Kopeć - sklep "U Kopcia"

W. Tebin

Dzięki Państwa sercu i ofiarności dzieci mogły przeżyć kilka radosnych chwil.

      Palenie tytoniu jest w naszym kraju zjawiskiem powszechnym. Można sądzić, że codziennie ok. 500 dzieci sięga po swojego pierwszego papierosa, w ten sposób znaczna ich część wchodzi na drogę ku regularnemu paleniu tytoniu w przyszłym dorosłym życiu.
      Dlaczego dzieci sięgają po papierosa?

ponieważ palą koledzy,

dziecko ma wrażenie, że paląc papierosa staje się dorosłym,

ponieważ palą rodzice lub starsze rodzeństwo - przykład jest zaraźliwy, zły przykład rodziców również.
      Edukacja antynikotynowa staje się niezbędnym elementem wychowania społecznego. Socjalizacja od podstaw, od najmłodszych lat, jest konieczna zważywszy na szczególnie niekorzystne zjawisko biernego palenia. Dla dzieci w wieku przedszkolnym bierne palenie oznacza między innymi:

zmniejszoną gotowość szkolną,

zaburzenia rozwoju psychoruchowego,

zaburzenia zachowania dziecka,

zwiększoną częstość występowania przewlekłego zapalenia ucha środkowego,

zmniejszenie odporność immunologicznej organizmu;
      Nie sprzyjają też walce z biernym paleniem nieprawidłowe, niekorzystne wzorce zachowań społecznych. Bierne palenie rzadko przestrzegane jest w kategoriach zagrożenia. Palenie przy dzieciach jest prawie normą. Widzimy więc jak ważną i potrzebną jest edukacja antynikotynowa od najmłodszych lat. Chcę podzielić się spostrzeżeniami z przebiegu zajęć przeprowadzonych w/g opracowanego przeze mnie innowacyjnego programu profilaktycznego- edukacji antynikotynowej. Program ten oparty jest na założeniach programu " Czyste powietrze wokół nas" wydanego przez Instytut Matki i Dziecka.
      Program jest adresowany do dzieci 6-letnich i ich rodziców i ma charakter profilaktyczny. Przede wszystkim ma na celu wykształcić u dzieci umiejętność radzenia sobie w sytuacjach, w których inne osoby palą przy nich papierosy.
      Celem cyklu zajęć jest: rozwijanie umiejętności określania różnych źródeł dymów, umiejętności określania przyczyn wydobywania się różnych dymów, uwrażliwianie na szkodliwość dymu papierosowego, uświadomienie dzieciom skutków palenia papierosów, uwrażliwienie ich na miejsca, w których mogą być narażone na dym, unikanie dymu papierosowego.
      Poszczególne zajęcia były skoncentrowane na pobudzeniu różnych form aktywności dziecka 6-letniego; zabawy twórczej, tematycznej, grupowej, konstrukcyjnej. Zajęcia miały charakter warsztatowy i obejmowały zarówno dzieci jak i ich rodziców i nauczycieli. Jak zauważyłam ta forma zajęć dostarczyła dzieciom najwięcej okazji do uczenia się przez doświadczenie. Zastosowano metodę aktywizującą, pracę w małych grupach oraz wspierającą rolę nauczyciela i rodziców.
      Wprowadzeniem do zajęć było rozdanie listu do rodziców o szkodliwości palenia papierosów i zaproszeń do zajęcia otwartego. Cykl zajęć zapoczątkowała wycieczka - spacer po najbliższej okolicy, której celem była obserwacja źródeł dymu w środowisku. dzieci okazały się bardzo dobrymi obserwatorami i szybko dostrzegały, jak wiele jest zanieczyszczeń powietrza, które powoduje człowiek ( dym z kominów, spaliny, samochodowe, wypalanie śmieci, palenia papierosów). Mali badacze analizowali swoje spostrzeżenia podczas dyskusji ( " burzy mózgów" ), której założeniem była teza, iż wszystkie dymy unoszące się w powietrzu są szkodliwe dla środowiska, a zwłaszcza dla człowieka. Dzieci w grupach 5-6 osobowych wykonywały odpowiednie rysunki, będące relacją z wycieczki - spaceru. Celem następnych zajęć było uświadomienie dzieciom szkodliwości dymu papierosowego. Dzieci wykonywały ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne przy akompaniamencie muzycznym, uświadomiły sobie iż oddychanie świeżym powietrzem jest zdrowe ( zabawa - " kwiatki" ).
      Następnie zapoznały się z maskotką programu - Dinusiem ( wykonanym przez nauczycielkę ) i wysłuchały o nim piosenki, w końcowej części zajęć wykonywały portret Dinusia dowolnie wybraną techniką plastyczną, a później wspólnie z nauczycielką zaśpiewały o nim piosenkę. Na kolejnych zajęciach dzieci utrwaliły sobie słowa piosenki. Celem było uświadomienie skutków palenia papierosów. Na wstępie dzieci wysłuchały historyjki o podróży Dinusia pociągiem. Dzieci w formie pantonimy naśladowały zachowanie osób niepalących i palących przebywających w wagonach. stwierdziły, iż nie chciałyby przebywać w wagonie dla palących, a także w obecności osób, które palą. Jednym z zajęć w realizacji tego programu było zajęcie z udziałem rodziców, w trakcie którego poleciłam dzieciom odszukać ukryte w sali znaki rysunkowe mówiące o zakazie palenia. Następnie zaproponowałam dzieciom, aby wspólnie z rodzicami zaprojektowały i wykonały własne znaczki z hasłem NIE PAL PRZY MNIE i odpowiednim rysunkiem. Po zakończeniu pracy przedszkolaki zdecydowały, że po wykorzystaniu znaczków do udziału w happeningu z okazji Dnia bez papierosa, każdy powiesi swój znaczek na drzwiach własnego pokoju i w samochodzie.
      Edukacją antynikotynową objęte były nauczycielki przedszkola, które zaprosiłam na zajęcie koleżeńskie. W wystosowanej do nich i do rodziców ankiecie na temat " Celowość prowadzenia edukacji antynikotynowej" już w przedszkolu wyrażali się bardzo pozytywnie o organizacji tego typu programu, podkreślając, że dzieci powinny zapoznawać się z tym problemem już od najmłodszych lat. Podsumowaniem cyklu zajęć poświęconych edukacji antynikotynowej było spotkanie pielęgniarki z dziećmi oraz koordynatora do spraw zdrowia.
      Na zakończenie dzieci wzięły udział w imprezie zorganizowanej przez panią B. Moskalewicz koordynatora do spraw zdrowia oraz z okazji Światowego Dnia bez papierosa. W Samorządowym Ośrodku Kultury w Nowej Dębie przy udziale zaproszonych gości: władz miasta, dyrektora ZOZ-u, dyrektorów szkół i przedszkoli dzieci zaprezentowały krótki program artystyczny mówiący o szkodliwości palenia tytoniu.
      Moim zdaniem warto było podjąć działania zmierzające do odpowiedzialności za własne zdrowie. Program stanowi pierwsze ognisko w łańcuchu działań edukacyjnych na rzecz kształtowania świadomych postaw antynikotynowych dzieci przedszkolnych.

      Największą radość sprawia dzieciom okres świąteczno - noworoczny. Jest to czas, na który czekają cały rok. I wreszcie nadchodzi, jest choinka, prezenty, kolędy ...
      Przygotowania do świąt w grupie 6-latków rozpoczęły się już na początku grudnia. Zapanował świąteczny nastrój. Dzieci przygotowywały się na spotkanie wigilijne z rodzicami, uczyły się wierszy, piosenek i tańców związanych ze świętami. Przygotowywały kiermasz świąteczny, wykonywały kartki świąteczne, różnorodne stroiki, ozdoby choinkowe. Każde dziecko mogło wykonać kilka prac wybraną przez siebie techniką.
      Potem przyszła kolej na dekorację sali. Była duża choinka przystrojona wykonanymi przez dzieci najróżniejszymi cudeńkami.
      Chcieliśmy, aby nasza uroczystość była wyjątkowo nastrojowa. Wykonaliśmy piękne zaproszenia, wszyscy rodzice i pani dyrektor przyjęli je z zadowoleniem.
      W przeddzień spotkania przygotowaliśmy stół wigilijny. Na białych obrusach przystrojonych świątecznym stroikami ustawiliśmy kruche słone paluszki i słodkie ciasteczka upieczone przez panie kucharki w przedszkolu. Centralne miejsce zajął biały opłatek.
      Nadszedł oczekiwany wieczór, miejsca na sali zajęli zaproszeni goście: pani dyrektor, rodzice. Przy zapalonych świecach i kolorowej choince dzieci recytowały wiersze, śpiewały piosenki, kolędy, wspólnie bawiły się z rodzicami przy muzyce, wykonywały ozdoby choinkowe.
      Potem były życzenia, łamanie się opłatkiem i wspólne kolędowanie. Pani dyrektor złożyła wszystkim życzenia świąteczne i noworoczne i zaprosiła gości na poczęstunek (barszczyk, paluszki i ciasteczka). Rodzice nie kryli wzruszenia ze wspólnego kolędowania.
      Po spotkaniu dzieci zaprosiły rodziców na kiermasz świąteczny, gdzie za symboliczną złotówkę można było kupić kartki, ozdoby świąteczne.
      Cacka choinkowe sprzedawały dzieci przebrane za aniołki z pomocą rodziców. Wykonane przez przedszkolaków ozdoby i kartki świąteczne podobały się wszystkim. Za zebrane pieniądze kupimy pomoce dydaktyczne. Następny kiermasz odbędzie się przed świętami wielkanocnymi.
      A potem nastały radosne święta Bożego Narodzenia ..., święta, święta i po świętach....
      Dzieci wróciły do przedszkola po świętach pełne wrażeń, skore do przechwałek z prezentów pod choinką. Ale czas zabrać się do pracy. Od kilku już lat w naszej placówce istnieje tradycja organizowania spotkania opłatkowo - kolędowego połączonego z wystawieniem Jasełek przez grupę 6-latków, na które zaproszone są dzieci, personel, księża, przedstawiciele kuratorium, Urzędu Miasta i innych środowisk. Imprezy te były zawsze bardzo udane, więc postanowiliśmy spotkać się znowu w tym roku na wspólnym kolędowaniu. Dzieci wcieliły się w różne postacie bożonarodzeniowego misterium. Rodzice wyczarowali swoim pociechom fantastyczne stroje, które dodały niepowtarzalnego uroku przedstawieniu. Dzięki pomysłowości wychowawczyń i rodziców, personelu przedszkola sala zamieniła się w piękną scenerię Betlejem.
      W dniu występu na widowni zasiadły dzieci, dyrektorki, nauczycielki oraz honorowi goście m.in. wicestarosta powiatu tarnobrzeskiego, przedstawiciele Urzędu Miasta i Gminy, księża, rodzice, sponsorzy.
      Pogasły światła, rozbłysła gwiazda betlejemska i nasi aktorzy bez najmniejszej tremy zaczęli występ, który był entuzjastycznie przyjęty przez widownię. Cała sala śpiewała kolędy, wytworzył się niepowtarzalny nastrój. Wypieki na twarzach dzieci i łzy w oczach dorosłych potwierdzały, że warto było włożyć wiele pracy i wysiłku, aby przeżyć takie chwile. Jesteśmy pewni, że za rok spotkamy się znowu na wspólnym kolędowaniu. Wystawiając Jasełka z dziećmi postanowiłyśmy uhonorować również babcie i dziadków z okazji Dnia Babci i Dziadka.
      Tłumnie zgromadzonym gościom bardzo podobał się przedstawiony przez dzieci program, kolędy śpiewali wszyscy najmłodsi i starsi. Gromkie brawa trwały długo, a szczęśliwe twarze gości były najlepszym podziękowaniem dla wnuków i dla nas. "Nie mogłam opanować łez wzruszenia kiedy to zobaczyłam" - powiedziała nam po występie jedna z babć.
      Nasze jasełka przedstawiliśmy pensjonariuszom DPS-u. Bezpośredni kontakt z małymi dziećmi, wspólne kolędowanie i przeżywanie po raz kolejny znanych, bliskich sercu treści - to był dla nich czas wielkich wzruszeń i radości. Wszystkim koleżankom, które chciałyby skorzystać z naszego doświadczenia, przedstawiamy propozycję scenariuszy: spotkania wigilijnego z rodzicami "Świąteczne kolędowanie" oraz Jasełek.

      11 lutego po raz dwunasty obchodzony był Światowy Dzień Chorego. Z tej to okazji dzieci z Przedszkola nr 4 w Nowej Dębie odwiedziły chorych w dwóch oddziałach miejscowego szpitala.
      Przy współpracy z panią Barbarą Moskalewicz (koordynator promocji zdrowia przy Samodzielnym Publicznym Zespole Opieki Zdrowotnej w Nowej Dębie) zorganizowaliśmy spotkanie dzieci 6-letnich z chorymi. Wcześniej dzieci przedszkolne przygotowały okolicznościowe laurki oraz krótki program artystyczny. Odwiedziliśmy chorych w Zespole Opieki Leczniczej, gdzie przebywają ludzie starsi, schorowani, często potrzebujący pomocy. Przedstawiliśmy wiersze przeplatane piosenkami oraz wręczyliśmy laurki. Pacjenci tego oddziału byli mile zaskoczeni kolejnym już naszym spotkaniem. W tym szczególnym dniu mogliśmy im urozmaicić chociaż kilka chwil. Zapewniliśmy ich o naszej pamięci i o tym, że ich troski i codzienne zmagania z chorobą nie są nam obce. Życzyliśmy poprawy zdrowia, samych miłych i słoneczny dni, a także uśmiechu na każdy dzień i dzielnego znoszenia dolegliwości, które utrudniają codzienne życie.
      Dużym przeżyciem dla dzieci było spotkanie w oddziale dziecięcym. Jest to oddział bardzo nam bliski, bo przecież jego pacjentami są nasi koledzy, a nie rzadko i same przedszkolaki. Tutaj też byliśmy serdecznie przyjęci przez personel i małych pacjentów. Podobnie jak w ZOL-u przedstawiliśmy repertuar, który się bardzo podobał chorym dzieciom i pracownikom szpitala. Życzyliśmy naszym kolegom szybkiego powrotu do zdrowia, rozgrzewając ich piosenkami o urokach zimy. Zauważyliśmy, że miny i humory dzieci poprawiły się, kiedy zobaczyły swoich rówieśników, którzy pamiętali o nich. Mali pacjenci również otrzymali życzenia i laurki w związku z przypadającym dniem chorego. Dodaliśmy im otuchy i życzyliśmy szybkiego powrotu do domu.
      Dla nas było to miłe i pełne przeżyć spotkanie. Dzieci były szczęśliwe, że mogły umilić czas ludziom chorym. Mamy nadzieję, że dzięki nam, chociaż na chwilę mogli zapomnieć o cierpieniu, zwłaszcza, że mieli swój dzień - Dzień Chorego.

      "Niech obiegnie świat nowina - narodziła się dziecina" - tymi słowami dzieci z Przedszkola nr 4 w Nowej Dębie rozpoczęły 20.01.2004r. jasełka w Zespole Opieki Leczniczej.25-ciu pacjentów tutejszej placówki ZOL-u obejrzało występy grupy 5-6 latków, która przedstawiła historię narodzenia Pana Jezusa przeplataną kolędami i pastorałkami.
      Dzieci grały rolę Maryi, Józefa, Aniołków, Pastuszków i Królów w odpowiednich strojach i z użyciem rekwizytów. Znane kolędy z akompaniamentem muzycznym śpiewane były wspólnie z chorymi oraz personelem medycznym.
      W repertuarze dzieci zaprezentowały wiersze i piosenki związane ze zbliżającym się Świętem Babci i Dziadka. W ten sposób przedszkolaki przypomniały o roli babci i dziadka w życiu wnuków. Na koniec dzieci wręczyły pacjentom ZOL-u skromne upominki samodzielnie przez siebie wykonane, a w zamian dostały kosz słodyczy, ufundowany przez chorych i personel. Spotkanie miało szczególny i wzruszający charakter, gdyż przybliżyło dzieciom kontakt z ludźmi starszymi, chorymi i niepełnosprawnymi, a pacjentom sprawiło dużo radości i chwilę zapomnienia o ich chorobach .Należy dodać, że nie jest to nasze pierwsze spotkanie z pacjentami tej instytucji. Współpraca nasza trwa już drugi rok. W ubiegłym roku dzieci odwiedzały ZOL, a także przekazały życzenia chorym z okazji Światowego Dnia Chorego wręczając samodzielnie wykonane laurki. Życzyły pensjonariuszom dużo zdrowia, wszelkiej pomyślności, cierpliwości w przyjmowaniu tego co zgotował los, oraz nadziei na lepsze jutro, a całemu personelowi zakładu życzyliśmy wszystkiego co najlepsze oraz wiele siły i wytrwałości w wykonywaniu ciężkiej i odpowiedzialnej pracy niosącej ulgę drugiemu człowiekowi. Za każdym razem jesteśmy tam mile widziani, co daje się odczuć widząc uśmiechnięte twarze pacjentów. Dzieci nasze też z niecierpliwością czekają na każde takie spotkanie, a co najważniejsze umieją być wrażliwe na cierpienie ludzi. Wiedzą, że jest to miejsce w którym należy zachować się godnie i same tego przestrzegają.
      Mamy nadzieję, że zaowocuje to w ich dorosłym życiu i wyrosną na ludzi szanujących drugiego człowieka, a zwłaszcza ludzi potrzebujących pomocy i opieki.

      Zima to czas wesołych zabaw na śniegu to także okres zabaw karnawałowych. Nie tylko dorośli lubią się bawić. Potrzebę życia towarzyskiego mają także dzieci, które lubią bale kostiumowe, gdyż w większości uwielbiają się przebierać.
      W okresie przygotowań został opracowany szczegółowy scenariusz imprezy, między innymi korowody, tańce, pląsy, zabawy ruchowe, konkursy, nagrody, słodycze do poczęstowania i wystrój sali balowej. Każda nauczycielka przydzielona miała zadanie, za wykonanie, którego była odpowiedzialna w całości, zarówno w sferze przygotowań, jak i jego przebiegu w czasie uroczystości.
      Na długo przed balem zamieściliśmy w kąciku dla rodziców kolorową deklarację oraz zaproszenie.
      W tydzień poprzedzający bal karnawałowy nauczycielki i pracownicy przedszkola przygotowali się do zabawy. Wspólnie przystrajaliśmy sale w kolorowe balony, gwiazdy, serpentyny, złote łańcuchy starając się stworzyć wesoły nastrój.
      W dniu balu karnawałowego dzieci przychodziły już przebrane za postacie z ulubionych bajek, inne przynosiły stroje na wieszaku. Dzieci w pięknych strojach wyglądały bajecznie. I tak na bal przybyły: księżniczki, kopciuszki, czerwone kapturki, kowboje, pajace, indianie, wróżki, koty w butach, piraci, biedronki, TELEBUMISIE.
      Do tańca, zabaw i konkursów przygrywał zespół "AMIGO". Zabawę taneczną zapoczątkowała pani dyrektor, która serdecznie powitała zebranych i wspomniała o zwyczajach związanych z tą uroczystością - Zapusty, zapusty, mięsopusty - tak w dawnej Polsce nazwano karnawał jedyny w roku czas tańców, pląsów i wesołych zabaw. W dworach szlacheckich odbywały się wielkie uczty, bale maskowe, po śniegu pędziły kuligi. Wesoły i gwarny był również karnawał na wsi, czyli ludowe zapusty.
      Bal rozpoczął wesoły marsz przedszkolaków. Przemierzając salę balową uczestnicy prezentowali swoje stroje. Potem przy dźwiękach żywej muzyki tańczyli wszyscy: rodzice, dzieci, nauczycielki.
      Z myślą o zapewnieniu dzieciom odpoczynku, zabawę przeplataliśmy atrakcyjnymi konkursami, np. taniec par z balonem, konkurs z krzesłami - "Najlepszy tancerz", taniec par na gazecie, konkurs "Mikrofon dla wszystkich". Była też zabawa pt. "Pociąg" - gdzie dzieci w piosence "Jedzie pociąg z daleka" - odwiedzały kolejne państwa - Czech, Austrię, Węgry, tańczyły tańce charakterystyczne dla danego kraju. Ciekawe były też konkursy sprawnościowe.
      Bal był wspaniały. Wszyscy się nim cieszyli. Dzieci zapewniały, że balu nie zapomną i prosiły o zabawę następnego dnia.
      Uśmiech, radość i zadowolenie dzieci były najlepszą nagrodą dla całego personelu przedszkola. Rodzice prosili o szybkie przekazanie kasety video z nagranym balem, aby pokazać go bliskim i znajomym. Był to niezapomniany dzień.

      Grudzień to okres, w którym ludzie przeżywają dużo miłych, wesołych chwil. Wszyscy z utęsknieniem oczekujemy na przyjście Mikołaja, Gwiazdki i sylwestrowego wieczoru. Nasza praca z dziećmi w grudniu dotyczy tych miłych chwil - przygotowujemy z dziećmi kolorowe dekoracje, rozmawiamy o ich marzeniach, a także przygotowujemy przedszkolne jasełka.
      Wtorek, 13 stycznia, z pewnością w sposób szczególny zapamiętają rodzice dzieci 4-letnich Przedszkola Nr 1 w Nowej Dębie, biorących udział w kolędowym spotkaniu, podczas którego ich pociechy przedstawiły "jasełka".
      Scenariusz przedstawienia został opracowany przez nas, z myślą o dzieciach najmłodszych - 4 - latkach. Dla każdego dziecka znalazła się mała rola, tak więc rodzice mieli okazję zobaczyć na scenie swoją córkę bądź syna - aktora. Niewątpliwie oprócz aktorów w przedstawieniu jasełek bardzo ważne miejsce zajęły stroje oraz scenografia, które upiększyły uroczystość, nadając jej smak i urok. Wszystkie stroje, w których wystąpiły dzieci zostały wykonane przez rodziców, a pozostałe elementy stanowiące tło wykonałyśmy same. I tak wspólnymi siłami została wykonana scenografia - sala przedszkolna zamieniła się w stajenkę, nad którą zaświeciła Betlejemska Gwiazda.
      Przygotowania do uroczystości trwały prawie miesiąc - próby z dziećmi, nauka kolęd, kompletowanie strojów itp. Dzieci z wielkim przejęciem uczyły się swoich ról, dla niektórych były to pierwsze role i pierwszy występ przed tak liczną publicznością (dodać należy, iż poradziły sobie znakomicie).
      I w końcu nadszedł ten dzień..... Rodzice, pani dyrektor i zebrani goście czekali na uroczyste wejście małych aktorów.
      Pierwsi weszli Maryja i Józef, a za nimi pozostałe dzieci, zajmując swoje miejsca. Przedstawienie rozpoczęliśmy piękną kolędą "Cicha noc", a następnie każde dziecko zgodnie z scenariuszem odegrało swoją rolę. Pomiędzy poszczególnymi aktami wspólnie z rodzicami śpiewaliśmy kolędy ("Lulajże Jezuniu, "Pójdźmy wszyscy do stajenki", "Dzisiaj w Betlejem").
      Na zakończenie przedstawienia Wiktorek i Kacperek złożyli dzieciom i rodzicom kolorowe i bardzo gorące życzenia noworoczne.
      Dopełnieniem tej niepowtarzalnej atmosfery był taniec czterolatków do piosenki "Pada śnieg" oraz ilustracja piosenki "Na strunach igieł".
      Mali aktorzy zostali serdecznie odebrani i nagrodzeni gromkimi brawami przez zgromadzonych gości (byli znakomici!!!). Uroczystość zakończyła się wspólnym zdjęciem oraz poczęstunkiem przygotowanym dzięki uprzejmości rodziców, podczas którego dzieliliśmy się swoimi refleksjami, rodzice wpisywali się do przedszkolnej kroniki.
      Był to wyjątkowy dzień w naszym przedszkolu.
      Po raz kolejny przekonałyśmy się, iż warto organizować tego typu spotkania z udziałem rodziców, nie tylko w celu zaobserwowania przez nich swoich pociech, ich możliwości artystycznych, ale głównie dlatego, by zachęcić rodziców do integrowania się ze środowiskiem przedszkolnym.

Scenariusz jasełek dla najmłodszych

      Od kilku lat Zespół Placówek systematycznie współpracuje z Samorządowym Ośrodkiem Kultury w Nowej Dębie w zakresie m. in. współorganizacji cyklicznej imprezy Przeglądu Twórczości Dziecięcej pod hasłem "Cztery pory roku".
      W tym roku zmieniony został charakter występu, ponieważ odbywał się on w godzinach popołudniowych i przy udziale zaproszonych gości - rodziców.
      Przygotowaniom do tej imprezy towarzyszyły duże emocje zarówno ze strony dzieci jak i rodziców. Dzieci bardzo chętnie uczyły się wierszy, piosenek i tańców. Rodzice z kolei przygotowywali stroje dla swoich pociech.
      Sam występ był dla dzieci wielkim przeżyciem - występ na prawdziwej scenie, często po raz pierwszy, śpiew z mikrofonem przed dużą publicznością rodziców oraz dzieci z innych przedszkoli.
      Patrząc na widownię można było zobaczyć radość w oczach rodziców i ich podziw dla umiejętności artystycznych dzieci. Na zakończenie występów słychać było "burzę" oklasków.
      Poprzez tę imprezę wszystkie dzieci zainteresowały się udziałem w kolejnym przeglądzie twórczości "Zima".

zdjęcia z uroczystości w PSP w Alfredówce

      "Królowa Jadwiga - Polaków Gwiazda i ozdoba Królestwa Polskiego" jest od 5 lat Patronką Publicznej Szkoły Podstawowej w Alfredówce. Co roku - 8 VI - w rocznicę Jej kanonizacji (1997 r.) obchodzimy Święto Szkoły. Tym razem święto miało miejsce 6 czerwca.
      Uroczystość rozpoczęła się Mszą św. w kościele parafialnym w Tarnowskiej Woli. Przewodniczył ks. proboszcz Antoni Sanecki w obecności pocztu sztandarowego, społeczności szkolnej i zaproszonych gości. Władze samorządowe reprezentowali Wiesław Ordon, sekretarz gminy i radny Aleksander Sawicki. Na tę uroczystość przybyli także: Siostry Jadwiżanki Wawelskie z Sandomierza, delegacja ze SP w Rozalinie z dyrektorem Grażyną Gil, ks. Robert Zynwala, i ks. Dariusz Sidor przybyły z Rzymu.
      W okolicznościowym kazaniu ks. proboszcz zwrócił szczególną uwagę na to, iż Święta Jadwiga żyła modlitwą i Eucharystią.
      W szkole na sali gimnastycznej - po wprowadzeniu sztandaru i odśpiewaniu radosnego hymnu - wystąpiła dyrektor Ewa Panek. Serdecznie przywitała przybyłych gości i podkreśliła, iż w naszej wiosce szkoła zawsze była centrum życia. Siostra Aleksandra i siostra Barbara w krótkiej konferencji (raczej katechezie) przedstawiły życie św. Jadwigi. Część artystyczna, przygotowana przez klasy VI i IV pod opieką katechetki, obrazowała kilka scen z życia naszej Patronki.
      Przygotowując się do Święta Szkoły przeprowadziliśmy ogólnoszkolny konkurs literacki i plastyczny. Teraz uczniowie - laureaci zaprezentowali swoje wiersze: Ania Furtak, Danusia Małek, Kasia Urbańska, Przemek Tabor. Wręczono nagrody i dyplomy uczestnikom tego konkursu.
      Wszyscy mogli także obejrzeć wystawę w górnym korytarzu - galerię portretów św. Jadwigi i 16 publikacji książkowych.
      Po części oficjalnej uczniowie zajadali pyszne ciasta, a goście, rodzice i nauczyciele spotkali się przy kawie i herbacie. Ten posiłek dla przygotowali rodzice.
      Dziękujemy wszystkim gościom, rodzicom i tym, którzy nam pomogli (GOK w Majdanie Królewskim, TDK w Tarnobrzegu, "Dębianka").
      Św. Jadwigo Królowo - pozdrawiamy Cię radośnie - nie tylko w dniu Twojego i naszego Święta. Jesienią - jak co roku - pojedziemy w pielgrzymce szkolnej pokłonić się Tobie w Wawelskiej Katedrze.

Odnowiona elewacja szkoły w Jadachach

      31 maja w Szkole Podstawowej w Jadachach odbyła się uroczystość "Święta Szkoły". Pierwszą część tego święta zorganizowano "w plenerze", na przyszkolnym podwórku, a drugą w salach lekcyjnych, których wystrój nawiązywał do charakterystyki kontynentów. Uczniowie poszczególnych klas wyruszyli w podróż po świecie, w którą zabrali także zaproszonych gości. Oprócz rodziców i mieszkańców Jadachów do szkoły przybyli: wicestarosta tarnobrzeski Jerzy Sudoł, burmistrz miasta i gminy Józef Czekalski, przewodniczącego Komisji Oświaty Stanisław Skimina oraz radna Kazimiera Brzuszek i sołtys Andrzej Jadach.
      "Święto Szkoły" zorganizowano z okazji udziału tej placówki w akcji "Szkoła z klasą", a drugą okazją do świętowania było zakończenie prac przy remoncie elewacji zewnętrznej budynku szkolnego. Prace remontowe w Szkole Podstawowej w Jadachach rozpoczęto na początku maja tego roku. W ciągu trzech dni rodzice pomalowali cztery sale lekcyjne. Następnie przystąpili do remontu elewacji zewnętrznej budynku szkolnego. Rodzice, dorośli mieszkańcy wsi oraz młodzież na ustalonych dyżurach przez cztery tygodnie pracowali przy szkole. Do tych prac zaangażowało się około 100 osób, pośród których chcę wyróżnić pana Jana Kotulskiego oraz panią Stefanię Jadach.
      Na początku wakacji rodzice planują pomalować korytarz szkolny, sanitariaty, szatnię i bibliotekę. Zapał do bezinteresownej pracy na rzecz szkoły jest duży. W przyszłym roku, o ile pozwolą środki finansowe, rodzice zamierzają wykonać dach na budynku szkolnym. Wszyscy mają nadzieję, że znajdą się też pieniądze na rozpoczęcie budowy sali gimnastycznej.
      Do tej pory remont budynku szkolnego kosztował około 5 tys. złotych. Należy podkreślić, że środki finansowe zostały zebrane wśród mieszkańców wsi, część pochodziła ze zbiórki surowców wtórnych. Pomogli sponsorzy i darczyńcy: firma "ANSER" z Machowa, "POLARIS" z Tarnobrzega, "ELTEX" z Tarnobrzega, "SANEKO" z Sandomierza, "Wszystko dla domu" z Nowej Dęby, DIM z Tarnobrzegu, "MATBUD" z Mielca, ksiądz Jan Urbaniak mieszkający w USA.
      Za dotychczasowy wkład pracy na rzecz Szkoły Podstawowej w Jadachach serdecznie dziękuję rodzicom, mieszkańcom wsi, młodzieży. Dziękuję wszystkim sponsorom. Proszę o dalszą współpracę, aby warunki pracy w naszej szkole były coraz lepsze.

     

Dzieci z Przedszkola Nr 1 w bibliotece

Książki, kolorowe książeczki i pisemka, świat ludzkiej mowy i obrazów budzi ciekawość, skłania do myślenia i wzrusza dzieci na długo przed tym, zanim pójdą do szkoły i nauczą się czytać. Literatura dziecięca mówi przede wszystkim swoim odbiorcom o ludziach i świecie. Stwarza świat umowny, fikcyjny, który pozwala małemu czytelnikowi głębiej poznawać i rozumieć rzeczywistość. Dziecko łatwo identyfikuje się z bohaterami utworów literackich, bierze uczuciowo udział w ich losach. Na tej drodze poszerza się doświadczenie życiowe dziecka, kształtuje stosunek do naczelnych wartości takich jak dobro, piękno, prawda, sprawiedliwość.
      Literatura rozbudza wrażliwość moralną dziecka, ukazuje wzór postępowania i może wywierać wpływ na kształtowanie się stosunku do samego siebie. Nic dziwnego, że przedszkolacy Przedszkola Nr 1 w Nowej Dębie włączają się z właściwą im spontanicznością i naturalnością w Dni Oświaty Książki i Prasy, i jakkolwiek książki i pisemka dla dzieci towarzyszą im przez wszystkie dni w roku, to dni pierwszej połowy maja upływają im pod znakiem książki. Z tego powodu nauczycielki postarały się o to, by w tych dniach, w atmosferze ogólnego zainteresowania książkami, czasopismami, prasą, oświatą i kulturą zetknąć przedszkolaków z najpiękniejszymi pozycjami literatury dziecięcej, a również i tej, przeznaczonej w zasadzie dla starszych, lecz ze względu na swój charakter i tematykę, nadającą się do zapoznania z nią dzieci.
      Dzięki wspaniałej współpracy z Biblioteką Publiczną mieszczącą się w SOK i ludziom tam zatrudnionym pod kierownictwem Małgorzaty Węgrzynek, możemy pochwalić się tym, że "torujemy drogę" przyszłym czytelnikom, zaszczepiamy chęć do czytania, utwierdzamy w przekonaniu, że książka to światło wiedzy i przyjemności.
      Z biblioteką utrzymujemy kontakt przez cały rok przedszkolny w myśl hasła: "Cała Polska czyta dzieciom". Pani bibliotekarka bardzo często odwiedza nasze przedszkole przynosząc nowe atrakcyjne pozycje książkowe, umiejętnie przekazuje dzieciom różnorodną wiedzę.
      Comiesięczne spotkania z książką to okazja do wspólnej recytacji wierszy znanych autorów, poznawanie sylwetek pisarzy poetów, udziału w konkursach. Od kilku lat poznane utwory literackie prezentują dzieci "W czterech porach roku", gdzie biorą udział w konkursach recytatorskich i przedstawiają prace plastyczne.
      Bardzo uroczystym i oczekiwanym dniem jest pasowanie na czytelnika, które w tym roku odbyło się 20 maja. Dzieci w bibliotece pochwaliły się już znajomością wielu książek, z dużym przejęciem recytowały wiersze przygotowane na tę okoliczność. "Starszaki" złożyły także przyrzeczenie wierności książce. Od kierownika biblioteki otrzymały akt pasowania na czytelnika oraz bajkę.
      Dzięki takim właśnie formom myślimy, że "sztuka czytania" nigdy nie zaniknie. To rodzi również nadzieję, że najmłodsze pokolenie lub choćby jego część będzie poszukiwać aktywnie wartości życiowych, rozrywki, w książce i nie ulegnie modzie na bierny odbiór masowej kultury.

      Realizując opracowany program edukacji regionalnej "Dziedzictwo kulturowe regionu", w Szkole Podstawowej w Tarnowskiej Woli zorganizowano podczas ferii zimowych wycieczkę do Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej. Uczniowie z zainteresowaniem przyglądali się eksponatom i opowiadali, że podobne "starocie" widzieli w domu, u babci na strychu.
      Wtedy zrodził się pomysł zorganizowania w szkole wystawy "Kiedy babcia była mała ...". Ze zgromadzeniem zbiorów do "szkolnego muzeum" nie było problemów. Uczniowie przynosili wyroby tkackie, garncarskie, bednarskie, stolarskie. Znalazły się też narzędzia rolnicze i gospodarskie. Zgromadzono wiele przedmiotów codziennego użytku (żelazko na duszę, praskę do wyciskania sera, tary-praczki, maślniczki, części warsztatu tkackiego, magiel, lampy naftowe, łopaty do pieca chlebowego).
      Największą atrakcją wystawy był kompletny damski i męski strój lasowiacki z opisem poszczególnych jego elementów. Szkolną ekspozycję uzupełniały plansze, na których umieszczono kolorowe ilustracje przedstawiające lasowiackie chaty sprzed 100 lat i ich wnętrza. W wyszukiwanie zbiorów zaangażowali się nie tylko uczniowie, ale także rodzice i dziadkowie dzieci.
      Wystawa cieszyła się wielkim zainteresowaniem uczniów, którzy dzięki samodzielnie gromadzonym przedmiotom poznawali narzędzia, sprzęty oraz życie i pracę swoich pradziadków. Zapoznając się z nazwami eksponatów wzbogacili słownictwo o wyrażenia i zwroty używane w dawnej wsi lasowiackiej. Poznali także dawne zabawy ze śpiewem i pieśni ludowe najbliższych okolic.
      Szkolna wystawa "Kiedy babcia była mała ..." jest jednym z elementów cyklu zajęć poświęconych dziedzictwu kulturowemu naszego regionu.

      Co roku w styczniu uczniowie SP w Tarnowskiej Woli pamiętają o swoich Babciach i Dziadkach. Zapraszają Ich na wspólne spotkanie przy herbatce. Na spotkanie to przychodzą nie tylko miejscowi dziadkowie, ale także Ci, którzy na co dzień nie mieszkają ze swoimi wnukami - przyjeżdżają z Chmielowa, Tarnobrzega czy Kielc.
      W tym roku uroczystość odbyła się 21 stycznia pod hasłem "Sto lat dla Babci i Dziadka". Część artystyczną rozpoczęli najmłodsi uczniowie, którzy pod kierunkiem swoich wychowawczyń p. Teresy Kordas i p. Małgorzaty Niezgody przygotowali montaż słowno-muzyczny pt. "Koncert życzeń dla Babci i Dziadka". Wśród wierszy i piosenek znalazły się życzenia zdrowia, pomyślności, uśmiechu na co dzień. Najbardziej spodobały się wszystkim słowa jednego z uczniów: "To nie koniec życzeń jeszcze. Emerytury życzymy Wam większej!", bo jeżeli renty lub emerytury wystarczy na wszystkie potrzeby - leki, żywność, opłaty - to wystarczy na słodycze i kieszonkowe dla wnucząt. Występy najmłodszych zakończył opracowany przez p. Martę Dudę i brawurowo odtańczony przez trzecioklasistów "Krakowiak".
      Styczeń to czas kolędowania i składania noworocznych życzeń. Takie życzenia swoim ukochanym Babciom i Dziadkom złożyli uczniowie ze szkolnego koła teatralnego. Pod kierunkiem p. Grażyny Kapusty, p. Jana Skury i ks. katechety Roberta Zynwali uczniowie przygotowali przedstawienie "Pokłońmy się Bożemu Dzieciątku". Wystawione przez nich "Jasełka" wywołały łzy wzruszenia i były okazją do wspólnego śpiewania kolęd. Na twarzach zaproszonych Babć i Dziadków widać było radość i wzruszenie, kiedy patrzyli i podziwiali swoje wnuki.

      Jak co roku w Zespole Placówek w Nowej Dębie duża odpowiedzialność spada na najstarszą grupę dzieci w przygotowaniu Jasełek. W tym roku ten zaszczyt przypadł nam. Najpierw przydział ról, wiele dni prób i przygotowywania dekoracji.
      Pierwsze przedstawienie pokazaliśmy młodszym dzieciom z naszego przedszkola. Drugi występ obejrzeli Dziadkowie i Babcie. Ten trzeci - 22. 01. 2003r. był pełen emocji, ponieważ dzieci zagrały przed gośćmi, których nie znały. A byli mini: W. Ordon - sekretarz UMiG, Z. Żołądź - dyrektor BOJS, B. Obara - wizytator zamiejscowego Kuratorium Oświaty i Wychowania w Tarnobrzegu, Z. Gąsiorowska - dyrektor Przedszkola Nr 4, ksiądz dziekan M. Wolanin oraz grupa 6-latków. Goście nagrodzili aktorów dużymi brawami, upominkami i słodyczami.
      To takie trudne pamiętać, jak zagrać, co powiedzieć, komu oddać mikrofon. Do żłóbka małego Jezusa przychodzą Pastuszkowie, śpiewają, tańczą, grają. I niespodzianka. Któż by pomyślał, że z darami przychodzą Kwiaty. Pięknie się kłaniają, tańczą. Wyglądają bardzo wdzięcznie. Z wielką powagą pojawiają się Królowie, a nad wszystkimi czuwają trzy Aniołki. Duży wysiłek, by pokazać się w czwartym przedstawieniu, w dniu 23. 01. 03, dla mamy, taty, siostry, brata oraz gości opłacił się. Tymi gośćmi były: E. Mazur - kierownik zakładów oczyszczania miasta i D. Mycek - plastyk z SOK, z którymi dzieci utrzymują stały kontakt sadząc kwiaty w mieście i biorąc udział w wystawach prac plastycznych. Częste brawa wynagrodziły napięcie. Dzieci uczą się obdarowywać innych miłymi przeżyciami.

      Co roku w okresie świątecznym dzieci starsze z Przedszkola Nr 1 przygotowują jasełka.W tym roku swoimi możliwościami aktorskimi popisywały się również dzieci z młodszych grup tj. 4 i 5 latki. Jasełka stały się ważnym punktem w spotkaniach wigilijnych z rodzicami czy innych środowiskowych. Do jasełek zostali zaangażowani rodzice, którzy pomagali w przygotowaniu strojów. Dzieci były bardzo przejęte i radośnie reagowały na każde wyjście z przedstawieniem. Najpierw wspólnie z dziećmi w okresie przedświątecznym postanowiłyśmy zaprosić rodziców do przedszkola. Rodzice podziwiali swoje pociechy. Po występie podczas poczęstunku rodzice podziękowali za wkład pracy jaką włożyły dzieci i nauczycielki, aby przygotować inscenizację. Przygotowany program przedstawiłyśmy również przedszkolakom z innych grup i sąsiedniego przedszkola. Wśród zaproszonych gości były także dzieci ze szkoły. Mali aktorzy zostali nagrodzeni dużymi brawami i słodyczami. Naszym celem było również wyjście z dziećmi w inne środowiska. Dzieci ze swoim programem odwiedziły Dom Pomocy Społecznej. ... więcej szczegółów w pliku word

      W przedszkolu staramy się stworzyć wiele okazji do kontaktów dzieci ze sztuką. Plastyka, muzyka, ruch i teatr umożliwiają dzieciom wyrażanie swoich przeżyć, pozwalają przenieść się w krainę marzeń i fantazji.
      Teatr jest jedną z dziedzin sztuki, która wszechstronnie i ciągle oddziałowuje na małego widza i aktora. Jest źródłem wielkich przeżyć. Wyzwala pozytywne emocje, uczy wrażliwości, wiary we własne siły, poczucia własnej wartości, współdziałania w zespole, a także odpowiedzialności za członków grupy. Dzieci wyzbywają się strachu i wstydu, nawiązują bliskie kontakty z rówieśnikami i nauczycielkami. Przedstawienia sceniczne sprzyjają ich ogólnemu rozwojowi, dostarczają wiele radości i satysfakcji dzieciom a także ich rodzicom. Sprzyjają spotkaniom w gronie rodziny i przyjaciół.
      W swojej praktyce zawodowej często wykorzystujemy tę formę pracy. Dzieci są wspaniałymi aktorami a rodzice jako partnerzy w procesie wychowania z wielkim zaangażowaniem pomagają w przygotowaniu scenografii i strojów.
      Dlatego też polecamy wszystkim tę metodę pracy i proponujemy przykładowe scenariusze ... więcej szczegółów w pliku word

      U wielu dzieci występują niepowodzenia w uczeniu się matematyki. Nasuwają się więc pytania:
- Co jest przyczyną tych niepowodzeń?
- Dlaczego matematyka wywołuje lęk u dzieci?
      Uczenie się matematyki oparte jest na procesach psychicznych. Natomiast niepowodzenia w klasach początkowych spowodowane są opóźnieniem w rozwoju:
- operacyjnego rozumowania na poziomie konkretnym,
- dojrzewania emocjonalnego,
- sprawności manualnej, precyzji spostrzegania oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. ... więcej szczegółów w pliku word

      Od jakiegoś czasu dzieci z Przedszkola Nr 1 przeżywają dzień Św. Andrzeja. Naszym celem jest zapoznanie z ludowymi zwyczajami, wykorzystanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości społeczno- kulturalnej. Dzieciaki bardzo chętnie biorą udział w przygotowaniu tej imprezy. Gromadzą wosk, pomagają w przygotowaniu pomocy do różnych wróżb i zabaw.
      Każdy w tym dniu może być wróżbitą i przepowiadać przyszłość. Dzieci starsze uczą się części artystycznej i zabaw, aby później z młodszymi grupami móc się wspólnie zabawić.
      My staramy się aby zabawy i wróżby były ciekawe i dopasowane do wieku dzieci. ... więcej szczegółów w pliku word

      Święta Bożego Narodzenia oraz kultywowanie związanych z nimi tradycji, skłaniają nas do refleksji na temat znaczenia serdeczności i życzliwości wobec drugiego człowieka. Znaczenie takiej postawy we współczesnym świecie jest tym ważniejsze, im bardziej zatracają się pewne wartości związane z istotą samego człowieka, ustępując miejsce wartościom bardziej zmaterializowanym. Z tego powodu wychowanie społeczno - moralne jest jednym
      z najważniejszych obszarów edukacyjnych w wieku przedszkolnym. Przedszkole to środowisko, do którego dziecko wkracza już z pewnym bagażem własnych doświadczeń i informacji o otaczającym świecie. Tutaj jednak, funkcjonując w grupie rówieśniczej, zdobywa nowe umiejętności: współżycia i współpracy.
      Dziecko uczy się tolerancji, akceptacji, życzliwości, właściwych relacji między dziećmi, szacunku do ludzi starszych, dostrzegania innych wokół siebie.
      Dążąc do tego, aby rozwój społeczno - moralny dziecka był wszechstronny, nie można pominąć potrzeby kształtowania jego postawy, jako członka środowiska poza przedszkolnego.
      Najatrakcyjniejszą formą pracy w tym zakresie jest bezpośredni kontakt z tym środowiskiem oraz własna działalność, gdyż dzieci same powinny czuć potrzebę okazywania szacunku, życzliwości i sympatii w kontaktach z ludźmi. ... więcej szczegółów w pliku word

      W artykule pt. "W szatni, w sali i ogrodzie o współczuciu i życzliwości" Agata Lubańska pisze iż człowiek w pierwszym okresie swojego życia jest istotą amoralną. Najważniejsze jest dla niego zaspokajanie własnych potrzeb. Aby mógł zaistnieć jako istota społeczna, poddawany jest procesowi socjalizacji który dokonuje się stopniowo, poprzez nieustanne gromadzenie doświadczeń, głównie w kontaktach społecznych. W dzieciństwie kształtuje się nasza osobowość. Wiek ten charakteryzuje się dużą elastycznością dając szansę rodzicom i wychowawcom na stymulowanie i pielęgnowanie pożądanych społecznie zachowań.
      Postawa prospołeczna oznacza noszą wrażliwość na innych ludzi, o których mówi się że są otwarci i wykazują zachowania aprobowane przez innych, która kojarzy się zazwyczaj z udzielaniem pomocy, czy przeciwdziałaniem krzywdzie. ... więcej szczegółów w pliku word

      Jednym z zadań wynikających z planu rozwoju naszego przedszkola jest złagodzenie kłopotów adaptacyjnych u dzieci. Jest to zadanie bardzo trudne, bowiem dzieci wychowywane pod troskliwym okiem rodziców boją się przedszkola, czują w nim zagrożenie. Chcąc zmienić tę opinię dzieci wspólnie z Radą Pedagogiczną doszłam do wniosku, że należy zapewnić naszym przyszłym wychowankom i ich rodzicom bliższy kontakt z przedszkolem, jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego.
      Punktem wyjścia naszych poczynań stało się zorganizowanie festynu dla dzieci pod hasłem "Grunt to rodzinka" Pomysł chwycił i impreza ta weszła w tradycję naszego przedszkola. W tym roku odbyła się już piąty raz i widzimy coraz większe zainteresowanie tą formą zabawy, zarówno wśród dzieci, jak i rodziców. Również z naszej strony staramy się co roku wprowadzić do programu coś nowego, bardziej atrakcyjnego dla dzieci. W tym roku np. dzieci miały możliwość przejażdżki na kucykach. I mimo niesprzyjającej aury pogodowej festyn trwał dwa dni, a liczba uczestników przerosła nasze oczekiwanie.
      Oczywiście zorganizowanie takiej imprezy dla dzieci z całego miasta wiąże się z ogromnymi wydatkami. W związku z tym co roku staramy się pozyskać środki finansowe od różnych sponsorów. Muszę przyznać, że jest to zadanie coraz trudniejsze, chociaż zdarzają się "ludzie dobrego serca", którzy nam nie odmawiają wsparcia .
      Tym wszystkim, którzy poprzez swoją hojność pomogli nam w zorganizowaniu tej imprezy i sprawili dzieciom chociaż trochę radości, chciałam tą drogą serdecznie podziękować i prosić o dalszą współpracę. Również rodzicom dzieci uczęszczających do naszego przedszkola należą się słowa wdzięczności za okazaną pomoc i zrozumienie.
      Myślę, że organizowany przez nas festyn "Grunt to rodzinka" przyniósł efekt i teraz przedszkole kojarzy się dzieciom z przyjemnością i wesołą zabawą. Nie ukrywam, że również dla nas impreza ta przynosi wiele korzyści wychowawczych oraz materialnych, czego dowodem jest zmodernizowany plac zabaw w ogrodzie przedszkolnym.
      Problem adaptacji dzieci został częściowo złagodzony jednak nie w sposób zadawalający, w dalszym ciągu szukałam sposobów na to, aby dzieci przychodzące do naszego przedszkola już od pierwszych dni czuły się w nim bezpiecznie i spokojne. W ubiegłym roku, więc wspólnie z moimi nauczycielkami postanowiłyśmy zorganizować uroczystość "Pasowania na przedszkolaka", która przemieniła się w cykl spotkań z dziećmi nowo zapisanymi do przedszkola i ich rodzicami. Pierwsze spotkanie odbyło się w czerwcu, podczas którego "starszaki" zaprezentowały różne wspólne zabawy, a nasze przyszłe przedszkolaki oraz ich rodzice zapoznały się z przedszkolem, salę zajęć oraz paniami pracującymi w tej grupie. Niektórzy z nich skorzystali z zaproszenia częstego odwiedzania przedszkola w okresie wakacji. Na kolejnym spotkaniu odbyło się pasowanie dzieci 3-letnich na przedszkolaka, w czasie którego "maluchy" uroczyście zostały mianowane "absolwentami Przedszkola Nr 1". Rodzice zaś mieli możliwość bliższego poznania siebie oraz kolegów i koleżanek swojej "pociechy". Spotkania te przebiegły w bardzo miłej atmosferze i sądzę, że pomogły szybciej przekonać dzieci, że w przedszkolu nie jest wcale tak źle i można tu miło spędzić czas.
      Złagodzenie stresu związanego z przyjściem dzieci do przedszkola jest nadal problemem otwartym i w dalszym ciągu będziemy szukać innych rozwiązań, aby dzieci tak głęboko nie przeżywały rozstania z rodzicami.

      Dzieci na całym świecie wierzą, że 6 grudnia Mikołaj włoży prezenty pod poduszkę, do długich skarpet, do bucików, pozostawi przy nakryciu, rzuci przez otwarte okno, a nawet wręczy je osobiście. A jak było w tym roku?
      Dzieci naszego Przedszkola bardzo uroczyście przygotowały się do spotkania ze Świętym Mikołajem, poznając wcześniej na zajęciach historię tego biskupa z dalekiej Myry.
      Przedszkolaki dowiedziały się, jak to w dawnej Polsce Św. Mikołaj strzegł ludzi przed wilkami, ratował okręty podczas burzy, zwalniał skazańców, rozdawał bryły złota miłym dziewczętom, a także obdarowywał dzieci piernikami, miodowymi paluszkami i innymi łakociami. Opowieści o tym świętym dzieci poznawały poprzez słuchanie bajek, opowiadań, w których to dobry święty wędrował po Polsce z pękatym workiem prezentów.
      Na przyjazd upragnionego gościa dzieci wraz z nauczycielkami przygotowały, krótki program artystyczny - wierszyki, piosenki, zabawy.
      Przedszkolaki zebrały się w jednej sali i z niecierpliwością czekały na Mikołaja śpiewając piosenkę:

Przyjedź do nas Mikołaju, Mikołaju z workiem jak to niebo przywieź radość i zabawki dla nas, dla każdego dla nas, dla każdego.

Przyjedź do nas Mikołaju, Mikołaju na saniach srebrzystych niech Ci gwiazdy drogę wskażą gdzie czekamy wszyscy gdzie czekamy wszyscy.

      W pewnej chwili do sali wkroczył "gość" - Mikołaj wraz z panią dyrektor Jolantą Orłowską - entuzjazm i radość nie miały końca, było też wiele pytań do Świętego Mikołaja:

- Czym przyjechałeś do nas Mikołaju?
- Co robisz Mikołaju przez cały rok?
- Mikołaju czy przyjemnie jest rozdawać prezenty?
- Czy Mikołaj też otrzymuje prezenty?

      Były także wspólne pląsy i zabawy z Mikołajem. Potem każdy przedszkolak otrzymał paczkę ze słodyczami, a dzieci z poszczególnych grup worek pełen zabawek - w nim były lalki, gry planszowe, układanki, klocki, samochody.
      Żegnając się z Mikołajem dzieci wołały:

Mikołaju bywaj zdrów
Grzeczne dzieci odwiedź znów.

      Szczęśliwi malcy wraz z rodzicami wracali do domów, by tam spokojnie zaglądnąć do paczki czy aby spełniły się ich marzenia, wyrażone w listach do Świętego Mikołaja.

      W bieżącym roku szkolnym w Przedszkolu nr 1 nauczycielki Katarzyna Jajuga i Edyta Furtak zaplanowały i opracowały plan uroczystości "Pasowanie na przedszkolaka" pod hasłem "Jestem przedszkolakiem", którą przeprowadziły w listopadzie. Obie pracują z dziećmi w wieku 3-6 lat. W swojej pracy ściśle ze sobą współpracują poprzez planowanie i organizowanie różnych imprez przedszkolnych, opracowując ich scenariusze.
      Wiadomo, iż każdy z nas przeżywa kiedyś "swój wielki dzień". Właśnie "Pasowanie na przedszkolaka" było takim ważnym wydarzeniem, w szczególności dla najmłodszych dzieci.
      Nauczycielki do pomocy w przygotowaniu części artystycznej, strojów i dekoracji sali do tej uroczystości zaangażowały dzieci z grupy IV oraz rodziców. Przygotowania trwały około 3 tygodni. Nauczycielki wraz ze "starszakami" przygotowały zaproszenia dla Rodziców, które "maluszki" wręczyły osobiście swoim Rodzicom i najbliższym.
      "Starszaki" uczyły się wierszy i piosenek związanych z tą uroczystością.
      ...Wspólnie z dziećmi z grupy najmłodszej uczyłyśmy i utrwalałyśmy zabawy przy muzyce i ze śpiewem, ćwiczyłyśmy kroki tańców.
      Wszystkie przygotowania przebiegały sprawnie w atmosferze współpracy i radości. Z myślą o najmłodszych naszych wychowankach 7 listopada o godz. 15³⁰ przystąpiłyśmy do przeprowadzenia zaplanowanej uroczystości.
      "Maluszki" wystrojone w eleganckie krawaty (chłopcy) i kokardy (dziewczynki) - prezent od "starszaków" - zajęły, wraz z Rodzicami, przygotowane dla nich czołowe miejsca. Po oficjalnym powitaniu przez panią dyrektor Jolantę Orłowską zgromadzonych gości - "starszaki" rozpoczęły program artystyczny zabawą (z pedagogiki zabawy)

"Wszyscy są, witamy Was
zaczynamy już czas.
Jesteśmy My, jesteście Wy,
Raz, dwa, trzy".

      Do tej zabawy starałyśmy się włączyć także "maluszki" i Rodziców. Następnie dzieci 6-letnie zaprezentowały inscenizację pt. "Ukochane nasze przedszkole":

"Mam ubranko śliczne nowe, kolorowe wstążki.
Mam plecaczek z muchomorkiem, a w plecaczku - książki
A na buzi mam nowiutką, bardzo miłą minkę,
Do przedszkola idę chętnie na ósmą godzinkę.
Zaraz przyjdą dzieci, zaraz się spotkamy,
Wcale się nie boję i nie trzymam mamy"

W tym momencie wszystkie dzieci, pokazują "maluszkom" jak maszerują przedszkolaki śpiewając piosenkę pt. "Przedszkolaki maszerują "

Po tej piosence nastąpił dalszy ciąg uroczystości.
"Wie to Małgosia, wie to i "miś",
że wielkie święto w przedszkolu dziś.
Więc ślubowania nadszedł już czas,
Egzamin na przedszkolaka zdasz.
Wasi Rodzice są tutaj z nami,
Żeby egzamin był dobrze zdany.
Pani Dyrektor spogląda z uśmiechem.......
Miło i przyjemnie w przedszkolu Wam będzie.
I Panie do Was dzisiaj mrugają oczkami:
Śmiejcie się "maluszki", dobrze będzie z nami.
Znamy już nasze przedszkole całe,
Wszystkie kąciki, kolorowe sale".

      Następnie 6-cio latki zaprosiły swoich najmłodszych kolegów do wspólnej ilustracji piosenki "My jesteśmy kotki dwa" Zabawa ta odbywała się w parach "starszak" - "maluszek".

"Chociaż jesteśmy tacy mali,
czasem płaczemy - bo nie ma mamy.
Wiemy jednak, że przedszkole - to rzecz wspaniała
bo panie mamy, które kochamy".

      W tym momencie "starszaki" i "maluszki" zaśpiewały dla swoich pań piosenkę pt. "Prezent dla Naszej Pani"

"W naszym przedszkolu jest dużo zabawek,
wszystkie nowiutkie i czyściutkie.
Każde ma swoje miejsce na półce
A my to wiemy i pamiętamy
I bardzo ładnie je układamy."

      Teraz nastąpiło zaproszenie "maluszków" do wspólnej zabawy pt. "Układamy zabawki". I wreszcie nadszedł najważniejszy moment uroczystości - moment pasowania na przedszkolaka. "Starszaki" wezwały "maluchy" do przyjęcia postawy "na baczność":

"A teraz baczność nasze maluszki,
małe misiaczki, grzeczne bączuszki.
Na pasowanie nadszedł czas".

      Maluszki odpowiedziały piosenką "Powiedz Jasiu, powiedz Olu"
      Nastąpiła część oficjalna, którą poprowadziła pani dyrektor. Swoje wystąpienie rozpoczęła od przedstawienia "Obowiązków Przedszkolaka" a następnie przy pomocy "czarodziejskiej różdżki" pani dyrektor mianowała każdego 3-latka na Przedszkolaka słowami:

"Pasuję Ciebie uroczyście
na dzielnego, wesołego przedszkolaka".

      Panie natomiast obdarowały "świeżo upieczonego" przedszkolaka kolorową plakietką i dyplomikiem z napisem "Jestem Przedszkolakiem", a prezentem od maluchów dla wszystkich zebranych było odśpiewanie "hymnu przedszkolnego" - "Jestem przedszkolakiem..."
      Po odśpiewaniu "hymnu" nastąpiło uroczyste "podpisanie" złożonej obietnicy poprzez przypieczętowanie swojego paluszka na styropianowej sylwetce Kubusia Puchatka (patrona "maluszków").
      Po zakończeniu części oficjalnej przedszkolaki zaprosiły wszystkich zgromadzonych gości, do wspólnych zabaw w konwencji "Pedagogiki zabawy":

"Tańczymy labada"
"Pięć paluszków"
taniec - "Indiański"

      Na zakończenie dzieci wraz z Rodzicami przeszły do sali, gdzie wraz ze swoimi paniami umilały sobie dzień słodkim poczęstunkiem, robiły pamiątkowe zdjęcia, prowadziły luźne rozmowy. Tak zorganizowana uroczystość uzyskała akceptację rodziców i została uznana za bardzo ciekawą i atrakcyjną - nie tylko dla rodziców, ale i dla dzieci.
      Taka forma spotkania pozwoliła bliżej poznać się rodzicom między sobą, a dzieciom z rodzicami swoich kolegów i koleżanek, oraz zintegrowała wszystkich zebranych. Przygotowane propozycje zabaw były trafne i adekwatne do sytuacji tego ważnego dnia. Bliskość "starszaków" i rodziców w czasie uroczystości pozwoliła uniknąć "uciekania ze sceny" dzieci najmłodszych. Przeprowadzenie tej uroczystości było kolejnym potwierdzeniem naszych przekonań, że spotkania tego typu trzeba organizować jak najczęściej.
      Spotkanie to przyniosło wiele radości, zadowolenia zarówno dzieciom jak i Rodzicom, natomiast my czułyśmy ogromną satysfakcję z wykonania "dobrej roboty", czego potwierdzeniem było podziękowanie ze strony dyrektorki i zgromadzonych Rodziców. Uważamy, że przedstawiony przez nas scenariusz zajęcia demonstruje jedną z nowszych, ciekawszych a przede wszystkim najważniejszych form, wydarzeń, w "życiu" przedszkola, zarówno dla przedszkolaków, jak też ich rodziców i nauczycielek.

      Tak by rzec można o Szkole Podstawowej w Jadachach, albowiem 11 października wzbogaciła się o pracownię komputerową. Może dziś to już wielu nie dziwi, ale trzeba pamiętać, że pracownie komputerowe w szkołach wiejskich zaczęły się pojawiać dopiero od niedawna.
      Starania o taką pracownię podjęła była dyrektor SP Jadachy Maria Napieracz już w 2000 r. Dzięki pomocy osób prywatnych, firm, władz gminnych i sołeckich oraz rodziców udało się przygotować 10-stanowiskową pracownię, która z powodzeniem służyć będzie uczniom z Jadachów. Pracownia posiada stały dostęp do internetu. Wartość wszystkich darowizn i prac została wyceniona na 20 tys. zł.
      Otwarcie pracowni poprzedziła miła uroczystość szkolna, w czasie której dzieciaki z Jadachów inscenizowały drogę informacji od tam-tamów do internetu. Następnie dyrektor szkoły Bernarda Głowacka wraz uczniami wręczyła odznakę "Przyjaciel szkoły". Na zaszczytne wyróżnienie zdaniem społeczności szkolnej zasłużyli: Wacław Wróbel - burmistrz, Zygmunt Żołądź - dyrektor BOJS, Maria Napieracz - była dyrektor szkoły (obecnie Gimnazjum Nr 2), Jan Sudoł - radny, Andrzej Polak - radny, Kazimiera Brzuszek - Rada Rodziców, Zbigniew Jadach - rodzic, Tadeusz Jadach - rodzic, mjr Bogusław Napieracz - Jednostka Wojskowa 2090. Pracownia po jej otworzeniu przez burmistrza, byłą dyrektorkę i rodziców, została poświęcona przez proboszcza Józefa Niemca. Później w swoje władanie objęły ją dzieci, sprawdzając czy naprawdę są bliżej świata. Wędrówka ta rozpoczęła się od strony internetowej naszej gminy, a później było już buszowanie po nieprzebranych zasobach światowych.
      Ta szkolna uroczystość miała jeszcze jeden miły akcenty. W szkole uruchomiona została jadalnia oraz szatnia, na które zaadoptowano pomieszczenia po składzie węgla i przepompowni. Pozyskano je po zmianie ogrzewania na gazowe. Prace adaptacyjne były dość poważne, gdyż wymagały np. podniesienia posadzki o 60 cm, czy obniżenia sufitu. Duży udział w powstanie jadalni miał dyrektor M-G OPS Leszek Mirowski, który na to zadanie pozyskał z zewnątrz 10 tys. zł. Za to szkolna brać przyznała mu również honorowy tytuł "Przyjaciela szkoły". Do prac dołożył się również wiceburmistrz Paweł Grzęda, przekazując płytki podłogowe oraz właściciele sklepów z Nowej Dęby, którzy przekazali płytki na ściany.
      "Miarą człowieka jest to, ile z siebie daje innym". Motto to doskonale sprawdziło się w Jadachach. Wszystkim tym dającym z siebie odwdzięczyły się promiennymi uśmiechami dzieci. I to jest najlepsza zapłata.

      KARAN - Katolicki Ruch Antynarkotyczny - jest pierwszą i największą organizacją pozarządową, o profilu katolickim, nastawioną na wszechstronną i systemową pomoc osobom uzależnionym oraz dzieciom i członkom ich rodzin. Powstał w 1990 r. w Radomiu, jego założycielem jest Ksiądz Paweł Rosik SAC.
      Cele organizacji: ograniczenie rozprzestrzeniania się patologii społecznej, uzależnień, przestępczości, przemocy w stosunku do dzieci; zwiększenie aktywności dzieci i młodzieży w zakresie promocji zdrowego życia i przeciwdziałania uzależnieniom; praca z rodziną w zakresie profilaktyki i rehabilitacji; rehabilitacja i resocjalizacja osób uzależnionych; działalność edukacyjno-wydawnicza,
      Stowarzyszenie KARAN istnieje w Rzeszowie od 1993 roku. Powstał z inicjatywy ludzi dobrej woli, którzy bezinteresownie chcieli pomagać osobom zagubionym, dzieciom złaknionym ciepła i zainteresowania, a także tym dotkniętym chorobą zwaną narkomanią i ich rodzinom. Obecnie w ramach oddziału rzeszowskiego działają:
      Poradnia Uzależnień i Rodzinna - przyjmuje codziennie od poniedziałku do piątku w godz. 9⁰⁰ - 18⁰⁰.
      Psycholodzy i terapeuci prowadzą terapię osób uzależnionych i ich rodzin: kierują na detoksykację i do ośrodków rehabilitacyjnych; udzielają porad i konsultacji w sytuacjach kryzysowych; prowadzą indywidualną terapię ambulatoryjną; prowadzą grupę wsparcia dla rodziców osób uzależnionych; udzielają informacji i porady za pośrednictwem telefonu zaufania; pomagają młodym ludziom w rozwiązywaniu problemów, prowadząc dla nich terapię indywidualną i grupową. Pracownicy poradni przy pomocy wolontariuszy prowadzą też profilaktykę uzależnień.
      Centrum Interwencji Kryzysowej- KARAN w Rzeszowie jest stacjonarnym ośrodkiem readaptacyjnym dla młodzieży męskiej uzależnionej od narkotyków: prowadzi terapię średnioterminową (ok. 1,5 roku); działa na zasadzie społeczności terapeutycznej; współpracuje z rodzicami pacjentów organizując dla nich regularne spotkania; pomaga pokonać nałóg, uczy zdrowego funkcjonowania w życiu.
      Centrum Rozwoju Osobowości - prowadzi świetlicę dla dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, ubogich i niepełnych.
      Celem jej jest: pomoc dzieciom w nauce szkolnej, wyrównywanie zaległości szkolnych; poprawa samooceny i dowartościowania dzieci; poprawa funkcjonowania dzieci w grupie, umiejętność dzielenia się swoimi przeżyciami, emocjami, uczuciami; prowadzenie zajęć sportowych, profilaktyczno - wychowawczych, kulturalno - rozrywkowych, plastycznych. Świetlica zapewnia dzieciom warunki do zdrowego i aktywnego wypoczynku. Organizuje kolonie, półkolonie, wycieczki i imprezy okolicznościowe. Staramy się umożliwić wychowankom swobodny i twórczy rozwój.
      Podobna świetlica istnieje już w Nowej Dębie od 6 maja 2002 r. Godziny otwarcia: 14⁰⁰ - 16³⁰, przy ul. Jana Pawła II 4. Pobyt w świetlicy jest bezpłatny
      Z dziećmi może pracować prawie każdy, kto potrafi stworzyć klimat zaufania i bezpieczeństwa. Proponujemy młodzieży szkół ogólnokształcących współpracę w formie wolontariatu. Nowodębska świetlica dysponuje adresami placówek na terenie woj. podkarpackiego

      18 czerwca 2002 roku w Nowej Dębie odbyły się obchody Światowego Dnia Zapobiegania Narkomanii. Organizatorzy zorganizowali heppening na tarasie SOK, gdzie po krótkich wystąpieniach na temat problemu narkomanii wygłoszonych przez Katarzynę Tadrę z Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej, Edytę Jurasz ze Stowarzyszenia KARAN, Barbarę Moskalewicz - koordynatora ds. promocji Zdrowia SPZ ZOZ oraz komendanta Straży Miejskiej Adama Szurgocińskiego, odbył się przemarsz młodzieży ulicami miasta.
      Uczestnicy przemarszu nieśli hasło przewodnie kampanii "NARKOTYKI ? - NAJLEPSZE WYJŚCIE NIE WCHODZIĆ!!!"
      Następnie odbyło się rozstrzygnięcie konkursu na najlepszą fraszkę lub inną formę literacką dotyczącą problemu narkomanii. Na zakończenie organizatorzy przeprowadzili krótki quiz dotyczący narkomanii. Najlepsi zawodnicy otrzymali nagrody (sprzęt turystyczny) ufundowane przez Zarząd Miasta i Gminy Nowa Dęba.
      Wyróżnione prace przedstawiamy poniżej.

Iwona Szczudrawa kl. II LU Liceum Techniczne Nowa Dęba:

Wystarczy tak niewiele,
Aby stracić wszystko

Jedna chwila zapomnienia
I znika twoje cenne "ja"

Twoje życie zmienia się w bagno,
Które Cię zaczyna wciągać bez powrotu
W czarną otchłań rozpaczy.

Monika Ziętek, kl. II LO Nowa Dęba

"NARKOTYKI"
Narkotyki to rzecz święta
więc i ty to zapamiętaj.
Są to środki niebezpieczne
Chroń przed nimi się koniecznie.
Narkotyki biorą młodzi,
Lecz to życia nie osłodzi.
Więc pamiętaj młody człeku,
Jesteś jeszcze w młodym wieku.
Jeśli bierzesz - przestań lepiej.
Możesz swoje życie stracić
I za błędy swe zapłacić.
Jeszcze zmienić się to może,
Każdy z nas Ci w tym pomoże.
Narkotyki - nie dla Ciebie
Weź się w garść i polub siebie.

Marzena Wójcikowska, kl. II LS Liceum Techniczne Nowa Dęba

Kto zażywa narkotyki,
Ten nie robi polityki.
Gdyż narkotyków spożywanie
Hamuje prawidłowe rozwijanie.

Jeśli się nie pohamujesz
Narkotyków raz spróbujesz
To w szpitalu wylądujesz.

Zniszczysz swoje życie
Będziesz cierpiał skrycie
Przyjaciele Cię opuszczą
I do domu Cię nie wpuszczą

Stracisz zaufanie i społeczne uznanie
Doprowadzisz się do zera
I na tym skończy się Twoja kariera.

      Miłą uroczystość 40-lecia nauczania w obecnym budynku szkolnym obchodziła 25 maja społeczność wsi Tarnowska Wola.
      Szkoła została wybudowana w 1962 r. jako tzw. "Tysiąclatka". Bardzo duży wkład, zarówno finansowy i organizacyjny wniosły w jej budowę Zakłady Metalowe "DEZAMET". Dzięki dużemu zaangażowaniu DEZAMETU, mieszkańców, władz gminnych budynek został oddany po zaledwie 9 miesiącach. Co prawda, po latach ujawniły się usterki spowodowane szybką budową, to jednak od 1 września 1962 można było przenieść się z budynku dawnej szkoły, wybudowanej na początku wieku przez władze austriackie, do nowego obiektu.
      40 rocznica zgromadziła społeczność szkolną, absolwentów, przedstawicieli organizacji wiejskich. Uroczystości rozpoczęły się od mszy św. odprawionej w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ks. proboszcz Antoni Sanecki w okolicznościowym kazaniu mówił o wielkim kapitale wiedzy w jaką wyposaża ta szkoła młodzież, która opuszcza jej mury. Jeszcze przed 10 laty niewielu było tu ludzi z wyższym wykształceniem. Dziś praktycznie taką osobę, czy studenta, można znaleźć w każdej rodzinie.
      Po mszy, przy dźwiękach Orkiestry Dętej, uczestnicy tego spotkania przeszli do szkoły. Honory gospodarza tej uroczystości pełniła Marzena Zöllner, dyrektor szkoły, która przedstawiła historię nauczania w Tarnowskiej Woli, w oparciu o kronikę prowadzoną przez śp. Helenę Tułak, długoletnią dyrektorkę szkoły.
      W wypowiedziach gości, którzy zaszczycili swoją obecnością to spotkanie, słychać było gratulacje i życzenia pomyślności na przyszłość. Pojawiała się również nuta niepewności, co dalszych losów tej placówki. Zarówno burmistrz Wacław Wróbel, jak i ks. proboszcz Antoni Sanecki, mówili o małej ilości dzieci, co w przyszłości może wymusić nowe rozwiązania organizacyjne.
      Tego dnia szkoła wzbogaciła się o trzy komputery. Bo oto z okazji 40-lecia dwa komputery przekazała wieś, o czym poinformował sołtys Józef Sadecki, a jeden Zakłady Metalowe "DEZAMET" S.A., dawny opiekun szkoły - dar został przekazany w imieniu Zarządu przez Krzysztofa Tereszkiewicza.
      Bardzo osobistą refleksją na temat tej szkoły podzielił się jej absolwent, ojciec Stanisław Wargacki, wieloletni misjonarz Papui-Nowej Gwinei. W jego wypowiedzi przebijała duma z tego, że wywodzi się z Tarnowskiej Woli, że tu mieszkał, uczył się i zdobywał pierwsze doświadczenia życiowe. Wspominał pedagogów, którzy zaszczepili w nim ducha poszukiwania mądrości, sięgania wyobraźnią poza znany mu horyzont. Jak mówił o. Stanisław przy swoich życiorysach kapłańskich czy naukowych wypisuje zawsze miejsce pochodzenia - Tarnowska Wola. Życzył również takiego postrzegania swojej miejscowości wszystkim uczniom.
      Życzenia nauczycielom, uczniom złożyli również Stanisław Skimina - przewodniczący Komisji Oświaty Rady Miejskiej oraz Kazimierz Wąsik, szef ZNP.
      Na zakończenie wystąpień gości głos zabrał Julian Żmihorski, bardzo dobrze pamiętany w Tarnowskiej Woli opiekun szkoły z ramienia "DEZAMETU". Jego wspomnienia różnych trudnościach z tamtych lat (choćby wycieczka zakładowym autobusem do Niepokalanowa), a zwłaszcza "Hymn do Boga" Jana Kochanowskiego pięknie wyrecytowany przez wiekowego gościa, wywołały aplauz zebranych i owację na stojąco.
      Po tej oficjalnej części uczniowie miejscowej szkoły wystąpili w montażu "Rok szkolny". Uczniowie pokazali się z jak najlepszej strony, prezentując umiejętności recytatorskie, piosenkarskie. Nie zbywało im również na dowcipie, gdy z wróżb andrzejkowych odczytały bociana, który niesie dzieci nad Tarnowską Wolą. Oby tych dzieci przybywało, aby można było jeszcze świętować 50-lecie szkoły.

      17 maja to ważny dzień dla 5-latków z Zespołu Placówek. Nowe doświadczenia i zobowiązania dla dzieci, które uczą się dbać o przyrodę. W ten majowy piątek każde z dzieci nasadziło swoje sadzonki niecierpków w kasetonach przy ul. 1 Maja, Al. Zwycięstwa, Jana Pawła II. Kasetony były przygotowane przez pracowników PGKiM, zaś kwiaty dzieci otrzymały od pani Elżbiety Mazur, kierownika Zakładu Oczyszczania Miasta.
      Praca szła sprawnie, dała dużo radości dzieciom, które bardzo przeżywały całą tę sytuację, śledząc prognozy pogody i martwiąc się czy będzie ona odpowiednia. Opowiadali o tym ich rodzice.
      Dzieci będą dbać o kwiaty podlewając je. Usłyszeliśmy miłe słowa od osób które widziały ich pracę. Jedna z pań sama ofiarowała się, by napełnić butelki wodą u niej w domu, by starczyło nam do posadzenia pozostałych kwiatów. Bardzo jej za to dziękujemy.
      Lato trwa długo i bywa upalne, dlatego dzieci proszą o pomoc w podlewaniu kwiatów.

      Po raz kolejny 7 maja 2002 w Sali Balowej Zamku Królewskiego w Warszawie odbyło się oficjalne rozstrzygnięcie Europejskiego Konkursu Szkolnego "Europa w Szkole", nad którym honorowy patronat od lat sprawuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.
      Konkurs ten ponownie okazał się dużym sukcesem dla uczniów Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Dębie, których prace (literackie, plastyczne i komputerowe) oceniane były w Rzeszowie, a następnie wybrane w Warszawie.
      Prace literackie, które zakwalifikowano do finału wykonali: Tomasz Sudoł, Edyta Majewska i Maria Ścibisz. W kategorii plastycznej do finału przeszła praca Elżbiety Janczyk (oprócz niej prace wykonali: Justyna Janczyk, Edyta Magda, Bartłomiej Kin i Maria Ścibisz). Z praca filmową, która też dotarła do finału zmierzyli się Tomasz Sudoł, Mirosław Kopeć, Piotr Miszta, Barbara Fila i Marcin Mazurek. Nad przebiegiem konkursu w szkole czuwała pani Maria Kasak.
      Ogółem w Konkursie uczestniczyło 80 tys. uczniów z całej Polski w różnych kategoriach wiekowych. Spośród nich wyróżniono 183.
      Laureatką tego konkursu została Maria Ścibisz, która napisała pracę literacką na temat "Historia mojej małej Ojczyzny i jej dalszy ciąg w europejskiej przyszłości". Niektórym laureatom, w tym Marii Ścibisz przyznano również nagrodę specjalną - wyjazd na Europejskie Zgrupowanie Młodzieży do różnych krajów Europy. Będzie ona reprezentować Polskę w Holandii.

      Od wielu lat w stałym repertuarze uroczystości Zespołu Placówek w Nowej Dębie jest przygotowanie przedstawień jasełkowych. Przedszkolaki do wspólnego kolędowania zapraszają przedstawicieli władz miasta, pracowników Kuratorium Oświaty i rodziców, dla których własnoręcznie wykonują zaproszenia.
      Oby tradycji stało się zadość i w tym roku grupa dzieci 5-,6-letnich wcieliła się w postacie z Szopki Betlejemskiej. dzieci ochoczo wzięły się do pracy, aby 23 stycznia zaprezentować Jasełka pod hasłem "Kolędujmy wszyscy wraz". Radości było bez liku: aniołki śpiewały Gloria, Gloria, "gwiazdki" grały na dzwonkach, "baranki" zatańczyły szkocki taniec Schlender Kontra. Nie zabrakło też przyśpiewek ludowych, np. "Mościa gospodyni" i tradycyjnych kolęd. Do wspólnego śpiewu i tańców przygrywał nam pan Ryszard Trawiński. Sala była udekorowana naturalnym tworzywem przyrodniczym. Dzięki dobrej współpracy z rodzicami, wykonane zostały przez nich stroje dla dzieci, w pełni oddawały nastrój czasów Narodzenia Chrystusa.
      Małych artystów oklaskiwali przybyli goście: Regina Sumińska (ZNP), Czesław Gurdak (PGKiM), ks. Mieczysław Wolanin (parafia MBKP), ks. Eugeniusz Nycz (parafia PKŚw.); BOJS reprezentowali Zygmunt Żołądż, Teresa Fila i Albina Kołodziej.
      W myśl przysłowia "Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci", wychowujemy dzieci w tradycji.

      16 czerwca b.r. Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kochanowskiego w Nowej Dębie obchodziło swój uroczysty Jubileuszowy Zjazd Wychowanków z okazji 50-lecia istnienia tej szkoły. Przygotowaniem, jakże ważnej nie tylko dla pracowników szkoły i uczniów, ale przede wszystkim dla absolwentów, zajął się Komitet Organizacyjny, Towarzystwo Przyjaciół LO, którym przewodniczyła Dyrektor Zespołu Szkół oraz nauczyciele, rodzice i uczniowie.
      Jubileusz rozpoczęła uroczysta msza św. w kościele MBKP koncelebrowana przez księży absolwentów pod przewodnictwem J.E. ks. bpa Mariana Zimałka, który zwrócił się do zgromadzonych z okolicznościowym kazaniem. W czasie mszy ks. biskup poświęcił sztandar, zaś po jej zakończeniu w budynku szkoły odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci Nauczycieli i Wychowawców oraz otwarto wystawę poświęconą pamięci Prymasa Polski Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
      Część oficjalną uroczystości na dziedzińcu szkolnym rozpoczęła dyrektor Zofia Boryńska budzącym refleksje referatem "Wczoraj i dziś naszej szkoły". Po wystąpieniach zaproszonych gości: senatora D. Kłeczka, dyrektora B. Wieczorek z Kuratorium Oświaty, starostów Z. Rękasa i J. Sudoła, przewodniczącego Rady Powiatu Wł. Gurdaka, burmistrza W. Wróbla, Krystyny Sakowskiej, przewodniczącej Regionalnej Sekcji Oświaty NSZZ "S" młodzież szkolna pod opieką nauczycieli przedstawiła przygotowaną część artystyczną poświęconą patronowi szkoły J. Kochanowskiemu.
      We wspólnym obiedzie i spotkaniach w klasach wzięło udział ok. 500 absolwentów. W oczach wychowanków i nauczycieli widać było nie tylko radość ze spotkania, ale i łzę. Uroczystość tego dnia zakończył bal.
      Przeszłość naszej szkoły, początki szkolnictwa średniego w Nowej Dębie, a także obecny dorobek liceum utrwaliła okolicznościowa książka wydana z okazji tego jubileuszu. "Pół wieku istnienia to czas, który chcemy zachować we fragmentach szkolnych wspomnień i refleksjach uczniowskich. Są w nich sylwetki nauczycieli, uczniów, a także zapis wydarzeń. Są one wyrazem tęsknoty za tym, co minęło, co nigdy nie wróci i żal za latami utraconej szkolnej młodości" - pisała we wstępie dyr. Z. Boryńska.
      Nad redakcją książki pracowali również Elżbieta Kozłowska wicedyrektor Zespołu Szkół, J. Sudoł, nauczyciele: Romuald Gondek, Maria Kasak, Janina Ścibisz.
      Liceum Ogólnokształcące było pierwszą szkołą średnią, która dała początek innym szkołom ponadpodstawowym w Nowej Dębie. W maju 1951 r. Kuratorium Okręgu Szkolnego w Rzeszowie wyraziło zgodę na otwarcie, z nowym rokiem szkolnym, klasy ósmej, która dała początek Jedenastoletniej Szkole Rozwojowej. Początkowo szkoła ta mieściła się w budynku obecnego oddziału wewnętrznego szpitala, a jej dyrektorem był Tadeusz Pociej, po nim funkcję sprawowała R. Moszczyńska. Od 1 września 1954 r. dyrektorem szkoły została Irena Kwiatkowska, a jej zastępcą Bronisława Lis. Klasa ósma liczyła 44 uczniów. Dla dziewcząt otworzono internat. Od 1 IX 1952 r. była już klasa dziewiąta, a więc zatrudniono nowych nauczycieli. 27 pa.dziernika 1954 r. oddano do użytku nowy budynek szkolny, a 15 i 16 maja 1955 r. odbyła się pierwsza matura, do której przystąpiło 24 uczniów. W budynku naszego liceum została zorganizowana Zasadnicza Szkoła Zawodowa, a potem Zaoczne Technikum Mechaniczno-Elektryczne dla pracujących i Technikum Mechaniczne dla młodzieży.
      Od 1 września 1965 r. Liceum Ogólnokształcące stanowi do chwili obecnej odrębną szkołę, która wykształciła 3044 absolwentów.

      W Zespole Szkół odbyła się uroczystość poświęcona 10-leciu istnienia Liceum Ekonomicznego. Rozpoczęła się ona mszą św. w kościele Matki Bożej Królowej Polski.
      Następnie w SOK Zofia Boryńska - dyrektor Zespołu Szkół przedstawiła krótką historię LE, akcentując osiągnięcia uczniów w olimpiadach, konkursach przedmiotowych, zawodach sportowych oraz ukazała szkołę na przełomie tysiącleci.
      Starostowie oraz Przewodniczący Rady Powiatu przekazali szkole multimedialną nową encyklopedię powszechną PWN - CD ROM oraz pakiet do nauki języka angielskiego, zawierający zaawansowany system rozpoznawania mowy. Zespół Szkół jest średnią szkołą zawodową publiczną. Od 1992 r. realizuje programy "wdrożeniowe", dostosowane do potrzeb i wymogów gospodarki rynkowej. Od roku szkolnego 199/2000 wprowadzone zostało LE pięcioletnie.
      Do chwili obecnej Liceum Ekonomiczne ukończyło 242 absolwentów, z których 116 podjęło studia wyższe. Obecnie naukę kontynuuje 227 uczniów ( z tego 81 w I i II klasie LE pięcioletniego). Uczniowie LE czteroletniego (146 uczniów w III i IV kl.) uczą się w klasach o specjalnościach ekonomika i organizacja przedsiębiorstw oraz finanse i rachunkowość.

      Rocznicowe obchody 40-lecia Zespołu Szkół Zawodowych im. E. Kwiatkowskiego rozpoczęła Msza św. odprawiona przez biskupa Mariana Zimałka. Dyrektor szkoły mgr H. Maguder otworzyła okolicznościową wystawę osiągnięć szkoły i przedstawiła historię Zespołu Szkół Zawodowych.
      Na początku lat sześćdziesiątych Nowa Dęba stała się ośrodkiem przemysłowym i kulturalnym na tere-nie dawnej Puszczy Sandomierskiej, dlatego wiosną 1964r. - powołano średnią szkołę techniczną. Od tego momentu do dnia dzisiejszego szkoła doczekała się 1148 absolwentów 5-letniego technikum mecha-nicznego, 186 absolwentów 3-letniego technikum na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej, 3609 absol-wentów zasadniczej szkoły zawodowej, 215 absolwentów technikum wieczorowego i 120 absolwentów średnie-go studium zawodowego. Uczniowie przygotowali przedstawienie pt. " Rzecz o człowieku i Polsce" ukazujące sylwetkę patrona szkoły - Eugeniusza Kwiatkowskiego jako twórcę Centralnego Okręgu Przemysłowego.
      Drugą część programu wypełniły tańce przygotowane przez zespół szkolny i występ szkolnego chóru.
      Był czas również na spotkania i rozmowy absolwentów szkoły z wychowawcami, nauczycielami i kolegami.